Πώς να γαμήσετε ένα σουβλατζίδικο σε dt

(Προσοχή: Μπορεί να συλληφθείτε)

Σε μια περιοχή όπου ανοίγεις το λεξικό στο λήμμα μαχαλάς και βλέπεις φωτογραφία της, τα νέα ταξιδεύουν με ταχύτητα φωτός. Σάββατο μπήκε η επιγραφή του μαγαζιού για να δηλώσουμε την παρουσία μας κι αρχίσαμε να γινόμαστε γνωστοί.

Δευτέρα, προ ολίγου, πρεζάκι πλακώθηκε έξω από το μαγαζί με κάποιους, μπήκε μέσα στο μαγαζί χωρίς μπλούζα και σε ψιλοχάλια κατάσταση (εκδορές) και άρχισε να κάνει φασαρία. Εγώ ήμουν δίπλα και πετάχτηκα να δω ποιός μας κάνει πλάκα.

Κοιτάω μέσα στο μαγαζί, το προσωπικό κοκκαλωμένο.

Τον πιάνω με το ήρεμο, το γλυκό, αυτό το διπλωματικό μου και τελικά το παιδί αγόρασε και σουβλάκια και μου είπε την ιστορία της ζωής του. Με κάποιες υπερβολές θέλω να πιστεύω. Μετά από λίγο τον έστειλα στην ευχή του Θεού και της Παναγίας και του Αγίου Πνεύματος.

Πάει έξω και αρχίζει να πιάνεται με τους περαστικούς και να με θεωρεί κολλητό του, και καλά έχει την προστασία του μαγαζιού. Αφού γίναμε το θέαμα της γειτονιάς, και αφού κανείς άλλος δεν ασχολιόταν (ούτε εγώ θα καθόμουν να λύσω πρόβλημα του άλλου), τον πιάνω και του λέω ότι κάνει μαλακίες.

Σαν να ήταν μικρό, έκατσα από πάνω του για να μαζέψει τα σκουπίδια που έκανε και να ζητήσει συγγνώμη από τον κόσμο. Αλλά φυσικά η ζημιά είχε γίνει.

Και μετά ήρθανε οι Ζητάδες. Είμαστε στα 100 μέτρα από το αστυνομικό τμήμα.

Τα χαρτιά σου, το αυτό σου, το εκείνο σου. Αφού λοιπόν τον κόψανε από πάνω μέχρι κάτω, τον ψάξανε και είδανε πως δεν πρόκειται για άνθρωπο αλλά για κινητό φαρμακείο, έπρεπε να τον μαζέψουνε. Την αλήθεια μου να την πω, εγώ ήθελα απλά να φύγει και να μην ξανάρθει. Αλλά αυτό δεν έγινε.

Αυτός άρχισε να έχει εξάψεις. Τη μία "κέρνα ένα τσιγάρο ρε μαλάκα μπάτσε", την άλλη "μάλιστα κύριε τροχονόμε μου", μετά πάλι "πάρτα αρχίδια μου παλιομαλάκα" (για το παλιό δεν είμαι σίγουρος).

Και εκεί που περιμέναμε (καμιά ώρα) να έρθει περιπολικό να τον πάρει, τα παίρνει και ορμάει στο μαγαζί και τα κάνει πουτάνα. Έσπρωξε έναν υπάλληλο, πήγε να βάλει χέρι στο ταμείο, εκτόξευσε κάτι μπύρες και ένα κινητό (δικό του) και μόνο το ψυγείο δεν έριξε κάτω.

Είχε εκδορές δεξιά κι αριστερά και φυσικά δεν είναι για να σε αγγίζει όταν δεν ξέρεις τι μπορεί να να έχει ένας τέτοιος τύπος. Οπότε τον βουτάω από το μαλλί (άνιση μάχη), τον πετάω έξω, οι Ζητάδες και καλά δεν είδαν ότι όρμηξε στο μαγαζί. Η αντίδρασή τους στο όλο σκηνικό ήταν να του πούνε "κάτσε εδώ". Ούτε χειροπέδες ούτε τίποτα "για να μην τον εξαγριώσουν". Μετά από δυο λεπτά πάλι τσιγαράκι μαζί του στη γωνία κάνανε ρε!

Και ενώ τέλος πάντων ήλπιζα για ένα ήσυχο τέλος στην όλη περιπέτεια γιατί το γαμημένο το περιπολικό έκανε πάνω από μια ώρα για να έρθει (πού να κινδυνεύαμε κιόλας), και οι Ζητάδες δεν ήθελαν να να τον πάνε περπατώντας, όταν τελικά ήρθε, το Ζάκι άρχισε να την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια όταν είδε πως οι Ζητάδες δε του κάνανε πλάκα πως θα έρθουν κάτι κύριοι που "θέλουνε να του μιλήσουνε".

Με τα πολλά, δε γλυτώσαμε τις χειροπέδες. Τον πήγανε σηκωτό μέχρι το περιπολικό ενώ αυτός ούρλιαζε "πουτάνας γιοί όλοι σας" στο πλήθος κόσμου που μαζεύτηκε περιμετρικά να δει το θέαμα.

Η καλύτερη διαφήμιση για το μαγαζί. :(