15.11.05

Γιατί ρε ξάδερφε;

Πουλάω ένα σπίτι και κατάστημα στο Μενίδι, οπότε με παίρνει τηλέφωνο κάποιος.

- Γειά σου, είμαστε ξαδέρφια. Πόσο πάει το σπίτι;
- Ε; Ποιός είναι;
- Με λένε Πέτρο.
- Από που είμαστε ξαδέρφια, ρε Πέτρο;
- Ο προπάππους σου ήταν ξάδερφος της προγιαγιάς μου.

(Σημείωση: Πολύ πιθανόν να ήταν όντως έτσι και να μην έλεγε μαλακίες ο Πέτρος επειδή ο προπάππους μου έμενε στο εν λόγω σπίτι και υπάρχει πωλητήριο αναρτημένο ακριβώς απ' έξω).

- Εντάξει, ξάδερφε, η τιμή είναι 100.000 ευρώ για το σπίτι και 200.000 το κατάστημα.
- Εντάξει, αυτή είναι τιμή για τους άλλους, για μένα τι θα κάνεις;
- Συγγνώμη;
- Λέω, αυτή η τιμή είναι για τους ξένους, εγώ που είμαι αίμα σου τι τιμή θα πάρω;
- Γιατί να έχω διαφορετική τιμή για σένα;
- Αμ πώς, την ίδια τιμή θα κάνεις στον ξένο και την ίδια στον ξάδερφό σου;
- Για κάτσε ρε συ, τι είπες τώρα; Γιατί δηλαδή να είσαι εσύ αυτός που θα επωφεληθεί από το ότι είμαστε ξαδέρφια και να μην επωφεληθώ εγώ;
- Τι εννοείς;
- Η τιμή για σένα ειδικά είναι 110.000 για το σπίτι και 210.000 για το κατάστημα.
- Τι λες τώρα; Παραπάνω θα ζητήσεις από το αίμα σου;
- Γιατί όχι; Δικό μου το σπίτι, ότι θέλω το κάνω.
- Με δουλεύεις;
- Εγώ ή εσύ; Είναι δυνατόν να μη σε ξέρω ποτέ και να μου λες ότι θες καλύτερη τιμή για το σπίτι επειδή είσαι ξαδερφός μου;
- Μα είμαι!
- Όχι φίλε μου, δεν είσαι. Δεν σε ξέρω. Δε με νοιάζει κι αν είχαμε τον ίδιο πατέρα, αλλά δε μου είσαι τίποτα γιατί απλά δε μπορείς να εμφανίζεσαι όποτε σε συμφέρει για να επωφεληθείς. Η τιμή είναι η ίδια για όλους. Και όταν το χωνέψεις ξαναπάρε με τηλέφωνο.

κλικ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: