27.6.05

Dirty Harry

Στα εφηβικά μου χρόνια ήμουν Πρόσκοπος για 6 χρόνια (και άλλα δύο βαθμοφόρος). Καλή φάση το προσκοπιλίκι. Μεγάλη παρέα, εκδρομές, κατασκηνώσεις, σκετσάκια, κόσμος.

Στην ομάδα μου λοιπόν, είχαμε και το Χάρη. Ο Χάρης, ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα, ήταν λίγο μυστήριος τύπος. Δεν ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός και υπήρχαν δύο μόνο πράγματα στον κόσμο που τον ενδιέφεραν σ' εκείνη την ηλικία των περίπου 15 ετών: το ποδηλάτό του και οι νταλίκες.

Ο Χάρης έπαιρνε κάθε μέρα στις τεσσεράμισι το πρωί το ποδήλατό του και από την Καλλιθέα πήγαινε στη λαχαναγορά στου Ρέντη. Τώρα μπορεί η απόσταση να είναι 10 λεπτάκια με το αυτοκίνητο αν δεν έχει κίνηση, αλλά τότε μας φαινόταν πολύ μεγάλη απόσταση. Εγώ προσωπικά δεν είχα ιδέα πού ήταν η λαχαναγορά. Πόσο μάλλον η περιοχή του Ρέντη, αφού δεν υπήρχε τότε το Village Park.

Πού και πού λοιπόν ο Χάρης έκανε κάτι τρελλά ταξίδια μόνος του. Του τη βαρούσε και πήγαινε ας πούμε μέχρι Κόρινθο και γυρνούσε. Και δεν είναι να πεις ότι πήγε για να πιεί καφέ. Απλά πήγε για να πάει, επειδή μπορούσε και σε γενικές γραμμές δεν είχε άλλες ασχολίες. Και φυσικά ο Χάρης είχε κάτι γάμπες σκληρές σαν μάρμαρα και χοντρές σαν ρόπαλα.

Όπως έλεγα λοιπόν, ο Χάρης έβρισκε τρομερά ενδιαφέρουσες τις νταλίκες. Γι αυτό πήγαινε και στο Ρέντη. Τις έβρισκε όλες αραγμένες εκεί, μιλούσε με τους οδηγούς, τις έβλεπε να έρχονται και να φεύγουν.

Φυσικά όλοι οι οδηγοί ήξεραν τότε το Χάρη και πάντα γούσταραν να του λένε τις ιστορίες τους. Ο Χάρης, που είχε μυαλό σαν σφουγγάρι όταν το θέμα είναι οι νταλίκες, άκουγε προσεκτικά και θαύμαζε τους νταλικιέρηδες που είχαν τόσες εμπειρίες από όλη την Ευρώπη. Του λέγανε για γκόμενες, για καυγάδες, για ξενύχτια, για μαλακίες που κάνανε, τα πάντα.

Όπως ήταν φυσικό, ο Χάρης πήρε με τον καιρό και μερικά από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρεφόταν, αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να το διανοηθούμε αυτό όταν του δώσαμε ένα μικρό ρολάκι σε ένα σκετσάκι που κάναμε για την κοπή της Πίτας. Άλλωστε, είχε δεν είχε ένα μήνα στην ομάδα, φαινόταν ήσυχο παιδί (πολύ ήσυχο) και ο Αρχηγός ήθελε να τον εντάξει στην ομάδα.

Η κοπή της Πίτας είναι ίσως το βασικότερο event της χρονιάς. Επίτηδες το καθυστερούσαμε κάθε χρόνο και το κάναμε μέσα στον Μάρτιο, να μη σου πω Απρίλιο, γιατί είναι και μια ευκαιρία για τους βαθμοφόρους να πλασάρουν στους γονείς το ότι τα παιδιά θα πάνε κατασκήνωση τον Ιούλιο, η οποία θα γίνει στο τάδε μέρος, τι ωραία που θα είναι κλπ.

Οπότε, η κοπή της Πίτας είναι στην πραγματικότητα ένα δημοσιοσχεσίτικο event, αφού είναι απαραίτητο να έχουν μια καλή εντύπωση οι γονείς για το πόσο καλά περνάει το παιδί τους στην Ομάδα, το πόσο καλό κάνει στη διάπλαση του χαρακτήρα του, κλπ.

Η ομάδα μας στεγαζόταν από το 1972 στο βοηθητικό χώρο μιας εκκλησίας, με την οποία είχαμε καλές σχέσεις. Αυτοί μας παραχωρούσανε το χώρο κι εμείς τους βοηθούσαμε Μεγάλη Παρασκευή με την περιφορά του επιταφίου. Μια χαρά ανταλλαγή δηλαδή. Πάντα ήμασταν υποχρεωμένοι στον παπά που κρατούσε την εκκλησία και φυσικά τον καλούσαμε σε κάθε κοπή Πίτας, να φέρει τους ανωτέρους του και να δείξει πως η εκκλησία του έχει αναπτύξει καλές σχέσεις με τη νεολαία, βοηθάει στην ηθικοπλαστική των παιδιών κλπ. Τότε απλά έδειχνε καλός μαζί μας. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον απλά ήθελε να πάρει γρήγορα προαγωγή.

Την ημέρα της Πίτας λοιπόν όλοι κάναμε πρόβα τα σκετσάκια για να μην ξεχάσουμε τα λόγια μας, να βάλουμε τους νεότερους στο πνεύμα για να μην έχουν άγχος πάνω στη σκηνή και για να διορθώσουμε τα όποια λάθη. Εν τω μεταξύ, εκτός από το χώρο που μας είχε παραχωρήσει η εκκλησία, κάθε χρόνο παίρναμε και το διπλανό χώρο που ήταν για δεξιώσεις και συνεστιάσεις και είχε πραγματική θεατρική σκηνή μέσα, οπότε για να εκμεταλλευτούμε το γεγονός αυτό είχαμε γίνει άσοι στη σκηνοθεσία, ηθοποιία, απαγγελία ποιημάτων κλπ. (Τα ψώνια γίνονται, δε γεννιούνται)

Ο Χάρης, για να επιστρέψω σ' αυτόν, είχε μόνο μία ατάκα σε ένα σκετσάκι. Κι αυτό ίσα-ίσα για να νιώσει μέρος της ομάδας. Υποτίθεται πως οδηγάει στο δρόμο και παραλίγο να τρακάρει με ένα διερχόμενο αυτοκίνητο οπότε ο Χάρης απλά πρέπει να φωνάξει:

- Εεεε, νύχτα το πήρες το δίπλωμα;

Ενώ βραδιάζει, αρχίζουν να καταφθάνουν οι γονείς. Τους βάζουμε στις θέσεις τους και το γλέντι ξεκινάει.

Να πούμε ένα τραγουδάκι, να παίξουμε ένα παιχνιδάκι, να δείξουμε κι ένα σκετσάκι. Σε μια φάση λοιπόν, έρχεται και η σειρά του σκετσακίου με το Χάρη.

Ανεβαίνουμε στη σκηνή, ξεκινάει η παράσταση και ο Χάρης αισθάνοταν κάπως άβολα μπροστά σε τόσο κόσμο σε μια τόσο μεγάλη θεατρική σκηνή να τον κοιτάει. Έχει αρχίσει να ιδρώνει μόνο και μόνο που απλά βρίσκεται στο σανίδι. Αρχίζει λοιπόν να σφίγγεται, να ιδρώνει, να κομπιάζει, να ανακατεύεται. Προσπαθεί να μην ξεχάσει τα λόγια του και πάνω από όλα να μην ξεχάσει τη στιγμή που πρέπει να τα πει. Είναι άλλωστε το θεατρικό του ντεμπούτο και πρέπει - αν όχι να μας εντυπώσιασει - τουλάχιστον να μην τα κάνει θάλασσα!

Αρχίζει λοιπόν να τρέχει το άλλο "αυτοκίνητο" κατά μήκος της σκηνής και ο Χάρης παθαίνει blackout. Σαστίζει, τα χάνει, δε λέει τίποτα.

Ο Κίμωνας, που έκανε τον άλλο οδηγό, του δίνει άλλη μια ευκαιρία. Κάνει πως στρίβει και ξαναπερνάει από μπροστά του βγάζοντας ήχους μαρσαρισμένης μηχανής για να δείξουμε στους γονείς πως έχει αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα.

Ο Χάρης ακόμα δεν έχει ξεμπλοκάρει και οι γονείς αρχίζουν να νιώθουν μια μικρή κοιλιά στο σκετσάκι. Ο Κίμωνας ρίχνει μια ματιά που σκοτώνει στον Χάρη, ο οποίος επιτέλους ξεκολλάει (αν και ακόμα φοβερά αγχωμένος), συνέρχεται, συνειδητοποιεί πως είναι η σειρά του και φωνάζει με όλη του τη δύναμη:

- Ρε μαλααααάκα, νύχτα το πήρες το δίπλωμα, γαμώ το κέρατό μου;


...


Ε, τελικά, εκείνο το καλοκαίρι, δεν πήγαμε κατασκήνωση.

Και ο παπάς, δεν πήρε προαγωγή.

4 σχόλια:

alex είπε...

Μισητό βρωμερό παλιοπροσκοπάκι!!!

Δεν άντεξες...την έγραψες και εσύ την ιστορία σου.
Δεν φεύγει αυτό από μέσα μας.

Μια φορά οδηγός (ή πρόσκοπος) πάντα οδηγός (ή πρόσκοπος):P

Ανώνυμος είπε...

Ηθικό δίδαγμα;

α) Ο Χαρούλης δεν έκανε για το Dream Show.

β) Δε πρέπει να περνάς μπροστά από wanabe νταλικιέρηδες αν είσαι μαλάκας οδηγός.

γ) Ειδικά αν το δίπλωμα το έχεις πάρει νύχτα.

δ) Αν κατά λάθος το κάνεις, φρόντισε να μη το μάθει κάποιος φίλος σου μελλοντικός bloger.

Patricia Voliveira είπε...

Cachio, queria entender o que esta escrito... paciencia rs**

Ανώνυμος είπε...

best regards, nice info Marketing internet website houston epilady epilator hair remover me800-10 Indonesia cheap calls best powerball lotto system free