11.1.05

Γαμώ την... τύχη μου!

Βασικό μόττο στη ζωή μου: Την τύχη σου την φτιάχνεις μόνος σου.

Καταθέτω δύο πειστήρια για του λόγου το αληθές:

1. Το βιβλίο The Luck Factor του Richard Wiseman. Μιλάει για το πώς αυτοί που είναι "τυχεροί" απλά συγκεντρώνουν κάποια άλλα χαρακτηριστικά όπως παρατηρητικότητα, κοινωνικότητα, περιέργεια, παίρνουν ρίσκο, κλπ.

2. Την ταινία The Butterfly Effect. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έφτιαχνε κάποιος ταινία ανώτεροι της The Usual Suspects, αλλά τα κατάφεραν κάποιοι άσημοι συγγραφείς με ένα απλό σενάριο και ηθοποιούς πολύ μικρότερου βεληνεκούς. Η ταινία πραγματεύεται το πώς μια πράξη σου εκεί που δεν το περιμένεις (ή η απραξία σου) μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή για πάντα. Κάποιος με ρώτησε αν η ταινία είναι επιστημονική φαντασία και του είπα ότι έχει μέσα τόση επιστημονική φαντασία όση κι η ίδια η ζωή.

Αλλά είναι και θέμα "κοινής" λογικής (όσο κοινή μπορεί να είναι αυτή η λογική όταν την ακολουθεί ο ένας στους δέκα).

Για παράδειγμα:

Σε λένε Μαρία. Είσαι στο βιντεο κλαμπ και επιλέγεις δύο ταινίες. Το παίζεις κορώνα γράμματα για το ποια θα πάρεις γι αύριο πρέπει να πας και στη δουλειά. Παιρνεις την Χ και όχι την Ψ.

Έλα όμως που η Χ είναι είναι μια ταινία δυόμισι ωρών. Έτσι, κοιμάσαι μια ώρα αργότερα και ξυπνάς 20 λεπτά αργότερο από την κανονική σου ώρα για να πας στη δουλειά.

Στο δρόμο πετυχαίνεις περισσότερη κίνηση γιατί δεν πρόλαβες να φτάσεις νωρίς, κι έτσι καθυστερείς σύνολο 30 λεπτά αντί για 20. Και ενώ ανεβαίνεις με το ασανσέρ, μπαίνει μέσα ένας τύπος που μυρίζει υπέροχα. Τον ρωτάς σε ποιον όροφο πάει και πάει στον δικό σου. Δεν του μιλάς γιατί το θεωρείς απρέπεια.

Ανεβαίνεις στο γραφείο σου, μπαίνεις μέσα, σε ακολουθεί αυτός και σου λέει πως έχει ραντεβού με το αφεντικό σου. Τον βάζεις στην αίθουσα διασκέψεων και του πας ένα ποτήρι νερό. Δεν μπορείς να γίνεις πιο φιλική τώρα, παρόλο που θα ήθελες, γιατί ήδη ήσουν κάπως χλιαρή στο ασανσέρ.

Ο τύπος βλέπει το αφεντικό σου, φεύγει. Και δεν τον ξαναβλέπεις.

Κοίτα τώρα τι διαφορετική τροπή θα μπορούσαν να είχαν τα πράγματα. Από τα 1002 σημεία που θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά (π.χ. θα μπορούσες να τρέχεις στο δρόμο για να προλάβεις και τελικά να τρακάρεις, ή θα μπορούσες να είχες πάρει άλλο ασανσέρ επειδή αυτό το έχασες για δύο δευτερόλεπτα), εγώ θα σου πάρω δύο κομβικά σημεία μόνο.

Το πρώτο είναι ότι είχες πάρει την άλλη ταινία. Θα ήσουν στο γραφείο στην ώρα σου γιατί ήταν μια ταινία διάρκειας μιάμιση ώρας. Η ιστορία θα μπορούσε να είχε άλλο τέλος, γιατί μόλις τον γνώρισες τον τύπο, δεν είχατε ανταλλάξει ματιές αμηχανίες στο ασανσέρ, και άλλωστε θα έπαιζες στην έδρα σου.

Το δεύτερο σημείο που θα μπορούσε να είχε αλλάξει είναι αν είχες μιλήσει στο ασανσέρ. Ας έλεγες μόνο ένα "Δεν πιστεύω να έρχεστε σε μας!". Ό ίδιος μπορεί να ήθελε να σου μιλήσει αλλά να κολλούσε γιατί ήταν κι άλλοι στο ασανσέρ. Και μετά όλα θα γινόντουσαν πιο εύκολα, θα ήσασταν κι οι δύο πιο κοινωνικοί μέχρι να έρθει το αφεντικό σου.

Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί ο τύπος να φρόντιζε, προκειμένου να σε ξαναδεί, να γίνει μια δεύτερη συνάντηση μετά από 2 μέρες πάλι στα γραφεία σας, για να σε ξαναδεί. Ενώ αλλιώς θα πρότεινε μία συνάντηση στο αφεντικό σου για να βρεθούν όμως στο δικό του γραφείο και έτσι πάει το πουλάκι πέταξε.

Τη συνέχεια δε χρειάζεται να την πω, κάπου βρίσκεστε, μιλάτε για λίγο, του λέτε όλα τα τηλέφωνα περνάνε από εσάς, και αυτός όταν σας ξαναπαίρνει σας μιλάει για 10 λεπτά πριν μιλήσει με το αφεντικό. Και μπούρου-μπούρου, βγαίνετε, γνωρίζεστε, παντρεύεστε.

Κάθε μέρα μας επηρρεάζουν εκατομμύρια παράγοντες με μοναδικό και απρόβλεπτο τρόπο. Από αυτόν που θα κάνει μια στραβοτιμονία στο δρόμο μπροστά σας και θα σας τσαντίσει και θα έχετε τα νεύρα σας στο ασανσέρ, μέχρι το ότι θα βάλει το αγαπημένο σας τραγούδι στο ραδιόφωνο. Μικρά πραγματάκια που καθημερινά όχι απλά ΜΠΟΡΕΙ να κάνουν την αλλαγή, αλλά πραγματικά ΚΑΝΟΥΝ την αλλαγή στη ζωή σας. Μια αλλαγή που απλά εσείς δεν βλέπετε γιατί δεν ξέρετε πώς θα ήταν τα πράγματα αλλιώς. Επειδή δεν μπορείτε να νιώσετε την άλλη διάσταση, το "τι θα γινόταν αν...;", αυτό το "what if...?" που λένε.

Τι μπορείτε να κάνετε; Να είστε θετικοί, ανοικτοί, κοινωνικοί. Να ψάχνετε πάντα για ευκαιρίες και να μην τις αφήνετε.

Εκτός αν έχετε λόγο.

5 σχόλια:

vanesssa είπε...

eixe vgei prin tria i parapanw xronia mia tainia me tin gwyneth paltrow,pou edeixne pws itan i zwi tis an eixe xasei to traino kai pws tha itan an to prolavaine.
H tainia itan poly metria,we've got the point omws!

Ανώνυμος είπε...

Και αν δεν ειχες δημιουργησει αυτο το blog, δεν θα το διαβαζα 1:00 am, θα ειχα δει την ταινια 2 ωρες (και βαλε) πιο πριν, το πρωι θα ειχα ξυπνησει στην ωρα μου, θα ειχα παει στο ΤΕΙ και δεν θα ειχα χασει το εργαστηριο!!! Α, και θελω να σου πω οτι στα περισσοτερα που γραφεις εχεις δικιο. Βασικα τωρα που το σκεφτομαι καλυτερα, ειναι λες και βρισκεσαι στο μυαλο μου και καταγραφεις τις αποψεις μου...

Ανώνυμος είπε...

Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. » » »

Ανώνυμος είπε...

This is very interesting site... » »

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω πως θα σου ταίριαζε το κομμάτι που σου αφιερώνω.
"Την τύχη μου γαμώ - Μιχάλης Ρακιντζής"

http://www.youtube.com/watch?v=PmqdBh7qVcQ&feature=related