27.5.05

Ανθρώπινη φύση

Περίεργο πράγμα η ανθρώπινη φύση.

Όταν θέλει πάρα πολύ να είναι με ένα μόνο άτομο και κανένα στον κόσμο δεν σημαίνει τίποτα άλλο γι αυτό, αλλά δε μπορεί να είναι μαζί του, ξέρετε τι κάνει;

Κάνει πάρτυ και καλεί πάνω από 100 άτομα, χωρίς να καλέσει το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή του, για να το ξεχάσει.

Περίεργο ε;

25.5.05

Just a little note to say thanks

Ίσως λίγο αργοπορημένα, ίσως λίγο απροετοίμαστα.

Αλλά θέλω να πω ευχαριστώ στις χώρες που μας δώσανε έστω και ένα πόντο στην Eurovision.

Ειδικά στις χώρες που το κάνανε χωρίς να μας έχουν ανάγκη, χωρίς η λίρα να είναι μέρος των παραδοσιακών τους ακουσμάτων. Απλά γιατί πραγματικά τους άρεσε.

Και επειδή όταν βγαίνουμε πρώτοι χάρη στους άλλους (και μερικοί από εμάς βγάζουμε κάποια χιλιάρα ευρώ στο στοίχημα) καμιά φορά ξεχνιόμαστε μέσα στην αυταρέσκεια, απλά θέλω να πω ευχαριστώ.

Και να πω ότι εμένα μου άρεσε και το κομμάτι της Σουηδίας, κι ας πάτωσε.

22.5.05

old stuff

Είχα κάτι παλιά CD που απλά δεν χωράνε, δεν ταιριάζουν, απλά κάθονται και μαζεύουν σκόνη.

Έλεγα πως πρέπει να βρω κάποιον να του χαρίσω εδώ και καιρό. Και βρήκα κάποιον που ενδιαφερόταν. Και ενώ του τα πακέταρα και τα ξανακοιτούσα, ένα προς ένα, μου έλειψαν.

Έβαλα ένα να το ακούσω. Μετά ένα δεύτερο.

Δεν κατάφερα να τα δώσω. Είναι μέρος του παρελθόντος μου.

Και το προτιμώ κοντά μου, κι ας είναι στην αποθήκη.

13.5.05

Και τώρα μπορείτε να πα να γαμηθείτε...

Λάθος καταλάβατε. Δεν τους το λέω εγώ. Αυτοί μου το λένε.

Τι θέλεις κύριε; Internet Cafe θέλεις; Έλα εδώ.

Αφενός πάρε το Νόμο 3037/2002 που σου λέει ότι είσαι παράνομος. Όλα τα Internet Cafe στην Ελλάδα είναι παράνομα. Παέι και τελείωσε. Λειτουργούν υπό την ανέχεια του Νόμου, όπερ σημαίνει πως οποιαδήποτε στιγμή μας στραβοκοιτάξεις, σε μπουζουριάζουμε και πας αυτόφωρο. Και μπορεί να σου είπαμε ότι θα τον καταργήσαμε το νόμο από Σεπτέμβρη (όχι τίποτα άλλο, αλλά μας λείπουν κάτι λεφτά για φρουτάκια) αλλά δεν υποσχόμαστε και τίποτα. Άσε που μπορεί μετά να σου βάλουμε άλλο χαράτσι, όλο και κάτι θα σκεφτούμε.

Δε σε πειράζει που θα είσαι όσο νόμιμος είναι και ο Νιγηριανός με τα πλαστά CDs; Εντάξει, τότε να σου πούμε τα περαιτέρω: Θέλεις ούτε ένα, ούτε δυο αλλά ΕΝΝΕΑ δικαιολογητικά.
Σου φαίνονται λίγα είπες; Καλά, για να σε δω να περνάς από το Υγειονομικό χωρίς να ξέρεις άμα χρειάζεσαι μία ή δύο τουαλέτες και ΟΤΑΝ αποφασίσουμε να περάσουμε, τα ξαναλέμε.

Γιατί αν έχεις μία, μπορεί εμείς να θέλουμε δύο. Και αν έρθεις να μας ρωτήσεις εκ των προτέρων θα σου πούμε πως δεν ξέρουμε πόσες θέλεις, λες και δεν την έχουμε ξανακάνει τη δουλειά.

Και τι μας νοιάζει εμάς κύριε που έδωσες εγγύηση δυο ενοίκια στον ιδιοκτήτη; Όποτε θέλουμε θα έρθουμε. Ρώτα και τον απέναντι που πήγαμε μετά από 3 μήνες.

Α για κάτσε, πώς το είπες αυτό που θες να ανοίξεις; Internet CAFE; Δηλαδή θα σερβίρεις και καφέ; Άσε τα σάπια ρε που δε θα σερβίρεις καφέ, δε σε βλέπω εγώ τι λαμόγιο που είσαι; Δε μπορείς να πάρεις άδεια για καφέ, δε σε καλύπτουν τα τετραγωνικά.

Ποιά υπουργική απόφαση θες ρε; Θα μου πεις εμένα ότι έχει άδεια ο απέναντι; Ο απέναντι έχει άδεια γιατί είναι ο μπατζανάκης του φίλου της γυναίκας του Δημάρχου. Και αυτουνού χαριστικά του τη δώσαμε και δε χρειάστηκε να βάλει το χέρι πολύ βαθειά στην τσέπη. Αλλά τι το κάναμε εδώ; Φιλόπτωχον ταμείον; Θα έρθουμε όποτε θέλουμε και θα βγάλουμε ότι πόρισμα θέλουμε. Άντε, γιατί άμα με εκνευρίσεις μπορεί να χάσω και την αίτησή σου μετά από 3 μήνες και φτου κι απ' την αρχή.

Δε μου λες...

Πυροσβεστική πήγες; Τι ποιά Πυροσβεστική ρε στραβάδι, έβγαλες πιστοποητικό πυρασφάλειας; Όοοοοχι; Για πήγαινε να σε δω. Όχι γιατί ο διπλανός σου ο φούρνος που πήγε Πυροσβεστική πήρε το πιστοποιητικό σε δύο μόνο χρόνια. Ήθελα νά'ξερα, ΛΑΔΙ δεν βάζουνε αυτοί στα κουλουράκια τους; Πώς περιμένουν να πάρουν άδεια χωρίς λάδι, μου λες;

Άντε και τα έκανες όλα αυτά. Φέρε μου μια κάτοψη του χώρου. Και τι κάτοψη είναι αυτή; Εδώ λέει 55 τετραγωνικά. Πώς θα χορέσουν 50 υπολογιστές σε 55 τετραγωνικά; Έχει και πατάρι; Πούντο; Άμα δεν είναι στην κάτοψη, δεν υπάρχει. Τι έκανε λέει; Να έρθουμε να το δούμε; Να μας φέρει φωτογραφίες; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Άκου πουλάκι μου. Δε με ενδιαφέρει εμένα πως το έχει δηλωμέο το ακίνητο ο ιδιοκτήτης για να γλυτώσει την εφορία. Εμένα με ενδιαφέρει πως δεν το βλέπω. Και αν εγώ δε το βλέπω, για μένα δεν υπάρχει και άντε τρέχα βρες τα με την πολεοδομία.

Και έστω ότι τα βρήκες με την Πολεοδομία, δε μου λες... Με τι ασφάλεια θα σηκώσεις 40 υπολογιστές; Με τη σαραντάρα που έχει το ακίνητο; Εμ βέβαια χρειάζεσαι παραπάνω ισχύ, ρώτα και το Σπύρο τον ηλεκτρολόγο. Σπύροοοοοοοο, έλα δω. Πες στον κύριο εδώ πέρα πως δε τους σηκώνει αυτούς τους υπολογιστές αυτή η ασφάλεια. Και πες του επίσης πως δεν του δίνουμε παραπάνω, δε πα να βαράει τον κώλο του κάτω.

Να τους κάνει 20 τους υπολογιστές. Και τι με νοιάζει εμένα άμα δε βγαίνεις ρε φίλε με 20 υπολογιστές; Ας πρόσεχες.

Και πού'σαι; Πήρες άδεια από τους υπόλοιπους ενοίκους της πολυκατοικίας για να ανοίξεις Internet Cafe; Πούντηνα; Θέλω να πας στους ενοίκους της πολυκατοικίας και να σου υπογράψουν πως είναι σύμφωνοι με τη δημιουργία Internet Cafe. Και τι με νοιάζει εμένα αν δεν τους βρίσκεις επειδή μένουν Γερμανία; Χωρίς αυτό δεν ανοίγεις φιλαράκο.

Τουλάχιστον στην Εφορία έκανες έναρξη; Δεν στην κανουν; Γιατί; Επειδή η εταιρία που δούλευες και πτώχευσε δε σου είχε πληρώσει τα ένσημα και εμφανίζονται ως εκκρεμότητα και έτσι δε μπορείς να αλλάξεις ταμείο; Και εγώ τι να σου κάνω ρε φίλε; Στον πρώην εργοδότη σου να τα πεις αυτά.

Μεταξύ μας ρε φιλαράκι, τι το θες το Internet Cafe, αφού ούτως ή άλλως σε 3 μήνες θα σου φέρει ο ΟΤΕ τη γραμμή και μέχρι τότε θα έχουν επεκταθεί προς τα εδώ οι μεγάλες αλυσίδες που θα σε κλείσουν την άλλη μέρα.

(Στον διπλανό) Ρε κοίτα κάτι περίεργους που δε θέλανε να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και να έχουν όλη την εξουσία στα χέρια τους...

9.5.05

God vs Fate

Δύο θέματα.

Θέμα πρώτο.

Στη μία γωνία του ρινγκ, με το κόκκινο σορτσάκι, ο Θεός, ο Παντοδύναμος, ο Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο Πατέρας, ο Παντοκράτορας, ο Δημιουργός.

Στην άλλη γωνία, με το μπλε σορτσάκι, η Τύχη, το πεπρωμένο, το προγεγραμμένο, τα ζώδια, η χειρομαντεία, οι δεισιδαιμονίες, οι προλήψεις.

Έχετε το σκηνικό στο μυαλό σας;

Τώρα αντικαταστήστε τον μποξέρ με το κόκκινο σορτσάκι με όποια θεότητα θέλετε, οποιοδήποτε θρησκευτικό σύστημα, από το δωδεκαθεϊσμό και την ειδωλολατρία μέχρι τα βουντού και το Ισλάμ.

Και φορέστε μπλε σορτσάκι σε ότι θέλετε, είτε είναι μια μαύρη γάτα, ένα λαγοπόδαρο, ο αριθμός 13, και ότι εκφράζει την τύχη ή την ατυχία του άλλου.

Εγώ θεωρώ πως σε αυτά τα θέματα, δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορούμε να κατανοήσουμε στην παρούσα φάση. Όπως κάποτε δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς γίνεται η γη να μην είναι επίπεδη, ή πως η γή δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος, ή πως υπάρχει κάτι που λέγεται βαρύτητα. Έτσι και εμείς ακόμα δεν είμαστε αρκετά ανοιχτόμυαλοι για να δεχτούμε (ή τεχνολογικά προηγμένοι για να ανακαλύψουμε) την καταγωγή μας.

Όποτε κάνω τη συζήτηση με κάποιον που είναι θρήσκος (γιατί λίγοι παραδέχονται πως είναι προληπτικοί ή πως πιστεύουν στην τυφλή τύχη και το πεπρωμένο) καταλήγουμε στο ότι για μένα το απλό το μυρμήγκι έχει γενετική ταυτότητα (DNA), ακολουθεί κάποιους νόμους της φύσης και είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων βελτίωσης από γενιά σε γενιά (Δαρβίνος). Και ο θρήσκος μου λέει "πώς μπορείς και δεν αναγνωρίζεις στην τελειότητα ακόμα και ενός μυρμηγκιού, την ύπαρξη του Θεού";

Άρα αποτέλεσμα μηδέν. Δε μπορώ να κλωνίσω την πίστη του και αυτός δε μπορεί να κλωνίσει τη δική μου. Τέρμα.

Κλείνει το πρώτο θέμα. Ανοίγει το δεύτερο.

Όμως πώς μπορεί κάποιος ο οποίος δηλώνει συμφιλιωμένος με το Θεό (όποιον Θεό θέλει, ο οποίος έχει δώσει κάποιους κανόνες, σε κάθε θρησκεία, αλλά χάριν ευκολίας θα εξετάσουμε τον χριστιανικό) από τη μία να λέει πως πιστεύει και από την άλλη να μην ακολουθεί τις δέκα εντολές; Πώς μπορεί να μην πηγαίνει στην εκκλησία κάθε Κυριακή;

Γιατί εγώ ξέρω πως για να είσαι καλός Χριστιανός και για να μην καείς στην κόλαση πρέπει να είσαι αναμάρτητός ή να μετανοήσεις πραγματικά για τις αμαρτίες σου.

Και φυσικά οι δέκα εντολές ουδεμία σχέση έχουν με τη μοντέρνα ζωή. Όπως είπε και ο Τόνυ Άντονυ σε μια παράσταση που είχα πάει, οι εντολές αλλάξανε. Κάποτε λέγανε:


Ου κλέψεις.


Τώρα λένε:

Κλέψεις; Ουυυυυυυυ!!!


Σεξ πριν το γάμο; Όυ μοιχεύσεις (το πήδημα εκτός γάμου είναι κι αυτό μοιχεία). Και άντε και μοίχευσες. Πήγες στην εκκλησία να το εξομολογηθείς; Όχι, θα μου πεις εξομολογήθηκες στην προσευχή σου.

Και ποιός σου είπε εσένα πως μπορείς να εξομολογηθείς στην προσευχή σου; Και όχι μόνο αυτό. Ποιός σου είπε ότι μπορείς να μην πηγαίνεις στην εκλλησία κάθε Κυριακή και αντ' αυτού να εξομολογείσαι στο σπιτάκι σου; Αυτά είναι μοντέρνες πρακτικότητες γιατί τώρα είσαι πολύ μπίζυ, δεν έχουν επίσημη σφραγίδα.

Και μετά ακούω το "εγώ έτσι το νιώθω το Χριστό, έτσι τον εκφράζω". Ναι αλλά ο Χριστός δεν ζήτησε να τον εκφράσεις όπως νιώθεις. Είπε να εκκλησιάζειστε, να εξομολογήστε. Και εξομολόγησει, ως ορισμός, είναι προς κάποιο άλλο πρόσωπο. Όχι το σκέφτηκα (γιατί αυτό είναι η προσευχή) και είμαι ΟΚ, είμαι καλός Χριστιανός και θα πάω στον Παράδεισο.

Μην κοιτάς που η εκκλησία κάνει το μαλάκα και κοιτάει να περισώσει ότι μπορεί και σου λέει έλα όπως θες αρκεί να έρθεις και μόλις χρειαστεί τη βοήθειά σου τρέχεικαι στον τελευταίο του χωριού. Άλλωστε και οι περισσότεροι θρήσκοι λένε πως τα έχουνε καλά με το Χριστό και όχι με την Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι η κακιά, ο Χριστός είναι ο καλός.

Και εννοούνε "ο Χριστός, όπως τον καταλαβαίνω εγώ". Όχι ο Χριστός ως δάσκαλος, γιατί έτσι γάμησέ τα. Ποιός ξέρει τις 10 εντολές; Άσε τις 10, ποιός ξέρει 5;

Ξέρετε κάτι; Μπορεί να πολλά πράγματα. Πάρα πολλά. Δέχομαι να μου κολλάει ο καθένας την ταμπέλα του γιατί πολύ απλά δε με νοιάζει τι θα σκεφτεί κάποιος ο οποίος δεν επηρρεάζει τη ζωή μου. Αλλά ΔΕΝ είμαι αδύναμος ώστε να έχω ανάγκη να ελπίζω σε κάτι που έχει δημιουργηθεί για να καλύψει το συναίσθημα του σκοπού της ύπαρξής μου.

Είμαι πραγματικά ΕΝΤΑΞΕΙ με την ιδέα πως δεν είμαι αιώνιος. Δε θέλω να πεθάνω, αλλά αποδέχομαι πως κάποια στιγμή θα γίνει. Και θα γίνει και that's it. Τέλος. Η ψυχή μου θα πεθάνει με το σώμα μου, δε θα πάει ΚΑΠΟΥ. Δέχομαι πως δεν έχω κάποιο σκοπό ύπαρξης πέρα από αυτούς που ΕΓΩ δημιουργώ για τον εαυτό μου. Και κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια όντας πεπεισμένος πως δε θα γνωρίσω τον δημιουργό μου, πως δεν θα μάθω πώς ξεκίνησε ο κόσμος, και πως είμαστε όλοι εδώ για αναπαραχθούμε και να διαιωνίσουμε το είδος, στο βαθμό που μπορούμε.

Και όπως ο μάρτυρας του Ιεχωβά που μου χτύπησε την πόρτα και δεν κατάλαβε τι εννοούσα όταν του είπα πως δεν ενδιαφέρομαι γιατί δεν μπορεί να μου κλωνίσει την πίστη μου, έτσι και εγώ είμαι σίγουρος πως δε μπορώ να κλωνίσω την πίστη κάποιου που έχει μάθει να πιστεύει.

Και ξέρεις κάτι; Και μ' αυτό είμαι εντάξει.

7.5.05

Internet Cafe

Έχω χαθεί. Το ξέρω.

Είναι επειδή αφενός το μπλογκ μου ωριμάζει, δεν θα έχει τόσο τα highlights της καθημερινής ζωή μου. Και αυτό γιατί το σκοπό του τον πέτυχε, ήταν για αρκετό καιρό το ησυχαστήριό μου και ολοκλήρωσε αυτό που ήθελα. Περνάει τώρα σε άλλη φάση.

Αφετέρου, υπάρχει και δεύτερος λόγος, τον οποίο συνειδητοποίησα όταν διάβασα ένα από τα marketing blogs που παρακολουθώ: όταν μιλάς, δεν κάνεις. Και επειδή είναι καιρός να περάσω και στα έργα, άρχισα να κάνω.

Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να σταματήσω να δουλεύω από το σπίτι. Όχι γιατί δεν αποδίδει, αλλά γιατί δεν είναι κοινωνικό. Δεν έχεις τον κολλητό να πεις μια μαλακία, δεν τρως την πίκρα της κίνησης για να παραπονεθείς μετά, δεν έχεις την υποχρέωση να είσαι κάπου όπου το κρεβάτι σου απέχει πάνω από 3 μέτρα από το γραφείο σου.

Γι αυτό αποφάσισα να ξεμυτήσω, να ασχοληθώ με κάτι λίγο πιο κοινωνικό ως επάγγελμα. Αυτό το αποφάσισα πριν μήνες.

Έκτοτε, όλο ιδέες είμαι ο πούστης για το τι επιχειρηματικό βήμα να κάνω μετά, γιατί προς το παρόν είμαι σχετικά μετέωρος με ιντερνετικές δουλειές, ροζ γραμμές (όσοι γουστάρουν, στείλτε να σας πω πού να παίρνετε, να βγάζω και τίποτα), αρθρογραφία και καλή ζωή.

Όμως θέλω να ξεκινήσω κάτι δικό μου. Από το Δεκέμβρη ψάχνω διάφορα concepts αλλά ότι ψάχνω μου μένει μισό. Για μοντέρνο φάγαδικο-delivery δε βρήκα συνέταιρο με εμπειρία στο φαγητό. Για το ιντερνετικό μεσιτικό που ήθελα, αυτοί που βρήκα δεν πήραν άδεια από τα κεντρικά τους να κάνουν αυτό που λέγαμε. Για καντίνα δε νομίζω ότι θα μπορούσα να την επιβλέπω εύκολα, οπότε το ξεχνάμε (γελάτε ε; έχει φράγκα η καντίνα ρε!). Για ένα miniature park (μινιατούρες μνημείων της Ελλάδας σε ένα κήπο όπου μπορούν να κάνουν βόλτα οι τουρίστες), το κράτος δε δίνει σημαντική επιδότηση (τι να σου κάνουν τα 9.000 ευρά;). Και για urban paintball, δυστυχώς ήρθα δεύτερος.

Τώρα λοιπόν, η ιδέα της εβδομάδας είναι το Internet Cafe προς ανατολική Αττική, Μεσόγεια, προς Ραφήνες, προς Κορωπία, προς Μαρκόπουλους. Χώρο ψάχνω. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι άμα βρω τον χώρο θα το κάνω κιόλας, είναι άλλα 1002 μαλακιούλες που μπορεί να παίξουν. Να το θυμάστε αυτό αν μετά από 2-3 μήνες δεν το έχω ανοίξει, μη μου λετε "μα, είπες αυτό κι εκείνο".

Το μοντέλο το έχω καλά στο μυαλό μου, δε θα είναι κάτι μεγάλο. Και όταν λέω το "μοντέλο", εννοώ το επιχειρηματικό (εντάξει Αλέξανδρε; δεν εννοώ το μοντέλο του PC που θα βάλω μέσα).

Τέλος πάντων, τώρα ξέρετε γιατί δε γράφω. Δεν μιλάω αλλά κάνω.

Και αν είστε κι εσείς στη φάση που θέλετε να κάνετε κάτι, ή αν ξέρετε από βέσπα (λέγε με Internet Cafe) ή από Μεσόγεια, τότε ρίχτε ένα email να γνωριστούμε. Μην κωλώνετε, είμαστε πρακτικά γνωστοί...