Cold night

Τελικά ο καιρός με ξεγέλασε. Κοιμήθηκα με σωβρακάκι, χωρίς σεντονάκι και τέντα τη τζαμόπορτα. Κρύωσα τόσο που από τα φτερνίσματα δε μπορώ να μιλήσω στο τηλέφωνο.

Άσε που νομίζω πως ψήνομαι στον πυρετό και μου λέει ψέματα το θερμόμετρο. Κολλημένο στα 36,6.

Διάβασα στο Χνούδι για συναυλία και ζούλεψα. Δύο βασικοί ανασταλτικοί παράγοντες όμως με ξενερώνουν. Σε κανένα συγκροτημα δε θα χαρώ πάνω από τη μισή συναυλία γιατί κανένα δε με τρελλαίνει τόσο ώστε να ξέρω όλα τα τραγούδια (εκτός αν έρθει ποτέ ο Bryan Adams γιατί υπό τη μουσική του ερωτεύθηκα πολλάκις ως μαθητής). Και το δεύτερο είναι πως θα πρέπει να ξέρω ένα μήνα πριν ότι θα μπορώ την τάδε ημερομηνία, πράγμα ολίγον παρακινδυνευμένο για μένα. Συναυλία next year λοιπόν.

Το άλλο παράλογο της εφορίας το ξέρετε; Αν νοικιάζετε σε κάποιον σπίτι ή μαγαζί και αυτός σταματήσει να πληρώνει ενοίκια, πρέπει να του κάνετε δικαστήριο για να τον βγάλετε, πράγμα που σημαίνει ότι θα βγει η απόφαση ένα χρόνο μετά, για να τον πετάξετε έξω, εφόσον θέλετε να τα κάνετε όλα νόμιμα.

Το καλύτερο όμως ποιό είναι;

Ότι την επόμενη χρονιά έρχεται η εφορία και σου λέει ότι εφόσον κέρδισες το δικαστήριο πρέπει να φορολογηθείς για τα μισθώματα τα οποία ουδέποτε έλαβες. Γιατί; Επειδή μπορεί εσύ κάποια στιγμή να τα διεκδικήσεις από αυτόν που εξαφανίστηκε.

Αν θέλεις βέβαια, μπορείς να εκχωρήσεις το δικαίωμα σου και να αναλάβει το κράτος να βρει τον πούστη που σού'φαγε τα ενοίκια και να τα πάρει το κράτος από εκείνον. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, δεν παίρνεις μία μάγκα μου, ούτε δικαιούσαι ποτέ να πάρεις για αυτά τα μισθώματα.

Αν δηλαδή αυτός που σου έφαγε τα λεφτά σήμερα δεν έχει λεφτά αλλά μετά από 2-3 χρόνια μπορεί να έχει, εσύ πρέπει να μυρίσεις τα νύχια σου και είτε να πληρώσεις γι αυτά που δεν πήρες και ενδεχομένως ποτέ δε θα πάρεις, είτε να αποδεχτείς ότι σε πιάσανε μαλάκα κράτος+πούστης παρέα και να κατεβάσεις καντήλια στην Εφορία.