Δε σε ενοχλεί;

Πες με αναίσθητο, αλλά δε θα κάτσω να χαλάσω τη ζαχαρένια για τον καθένα ο οποίος έχει απλά διαφορετική άποψη για μένα.

Με θεωρείς καραγκιόζη; Δικαίωμά σου.

Αν ήθελα να μπω σε διάλογο θα είχα να αντιτάξω πως είναι λογικό να βγάζεις αυτό το συμπέρασμα αν κρίνεις από το πώς διασκεδάζω (και όχι ας πούμε από το πώς δουλεύω ή από κάποιο άλλο κομμάτι της ζωής μου), γιατί μόνο αυτό έχεις δει. Μόνο αυτή τη μεριά του εαυτού μου έχεις δει και μάλιστα σε περίοδο που θέλω να διασκεδάζω έντονα. Βλέπεις λοιπόν ένα snapshot της ζωής μου και από αυτό βγάζεις συμπεράσματα και κρίνεις.

Δεν είχες ποτέ την επιλογή του να κάνεις ότι έκανα εγώ στη ζωή μου, δεν αντιμετώπισες ότι αντιμετώπισα, δεν είδες ότι είδα, δεν ξέρεις ότι ξέρω, δεν πήγες όπου πήγα, δεν έζησες όπου έζησα, δεν ακολούθησες τα μονοπάτια που ακολούθησα.

Αλλά δε θα το αντιτάξω. Γιατί στην τελική δε με νοιάζει το τι νομίζεις για μένα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το να με κρίνεις. Και ξέρεις γιατί; Επειδή εσύ δεν επηρρεάζεις τη ζωή μου!

Με ένα μεγάλο ποσοστό βεβαιότητας (γιατί ποτέ δε λέω ποτέ) δεν είσαι σημαντικός για το ρου της ζωής μου. Άρα η άποψή σου για μένα είναι απλά ασήμαντη για μένα.

Σιγά μην κάτσω να ασχοληθώ με τον καθένα που έχει το χρόνο και τη διάθεση να με κρίνει. Γιατί να το κάνω; Δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο, δεν μαζεύω ψήφους, δεν πουλάω δίσκους, δεν θέλω να σου πουλήσω κάτι.

Θα σε ρώταγα "τι κάθεσαι και ασχολείσαι;" αλλά άμα θες κάτσε. Άραξε. Πάρε και ένα καφέ. Θα σου δώσω υλικό να έχεις να κρίνεις αγόρι μου. Βγάλε μολύβι και χαρτί και σημείωνε γιατί αν το ψάξεις θα βρεις πολλά.

Ναι, πες με Καραγκιόζη αγόρι μου. Νιώσε καλά με τον εαυτό σου αν αυτό σε ευχαριστεί. Πες "εγώ είμαι ανώτερος από αυτόν γιατί δεν κάνω τέτοια".

Ενώ εγώ ζω, εσύ απλά παρακολουθείς.

Εγώ πάντως περνάω καλά. Εσύ;

Φιλιά!