Μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε μερικά πραγματάκια στα αγγλικά; Για να τα πάμε καλά δηλαδή και να συνεννοούμαστε.
1. Έλληνικά ονόματα που ξεκινάνε με "Χ" όταν δεν υπάρχουν στην αντίστοιχη γλώσσα, παίρνουν "Ch" στα αγγλικά. Τα Χανιά δεν είναι Hania αλλά Chania. Έτσι είναι ο κανόνας, δεν υπάρχει γιατί και πώς. Ο Χάρης είναι είτε Charris είτε (εξαγγλικευμένα) Harry. Όχι όμως Harris (που είναι γυναικείο όνομα κατά κόρον).
2. Άλλο γραμματάκι το U και άλλο το Y. Στα αγγλικά λοιπόν O και Y δεν μας κάνουν "ου". Κατά συνέπεια ο Αναγνωστόπουλος γράφεται Anagnostopoulos και ποτέ μα ποτέ Anagnostopoylos.
3. Το -che στην κατάληξη τον λέξεων προφέρεται "σσς" δηλαδή παχύ σίγμα. Έτσι έχουμε cache (λανθάνουσα μνήμη του υπολογιστή = κας), niche (μικρή εξειδικευμένη αγορά = νις) και quiche (είδος πίτας = κις).
4. Πολλές λέξεις δεν έχουν ένα τρόπο προφοράς αλλά δύο. Η ντομάτα είναι και τομάτοου και τομέιτο. Και μάλιστα πολλές φορές δεν έχει να κάνει με τις διαφορές βρετανικών αγγλικών και αμερικάνικων αγγλικών. Έτσι απλά είναι τα πράγματα. Δεν είναι σαν το "άνοιξέ μου" και "άνοιξέ με" που λένε οι Αθηναίοι και Σαλονικιοί (γραμματικά σωστό είναι το πρώτο, εντάξει;). Το να μαλώνετε για το σωστό τρόπο προφοράς μιας λέξης είναι σα να μαλώνετε για το αν είναι σωστότερο
Ελάτε πάλι αύριο να μάθουμε το "β"...
Τα καλύτερα...
Επιτυχημένο Instagram Marketing
Πριν από 4 χρόνια
6 σχόλια:
Σωστός!
Κύριε George,
επιτρέψατέ μου μόνον μία αντίρρηση όσον αφορά την πρώτη των παρατηρήσεών σας..
Για το ελληνικό "Χ", κατά περίπτωση απαντά και το "Η", αντί του "Ch". Το καλύτερο παράδειγμα που μου έρχεται στο νου είναι το "Hatzidakis". Τόσο ο γνωστός ο συνθέτης, όσο και ο βυζαντινολόγος προτιμούσαν αυτή τη μεταγραφή του ονόματός τους με λατινικούς χαρακτήρες.
Με εκτίμηση
(και ενθάρρυνση στα γλωσσολογικά σας πονήματα)
Μερικά ασήμαντα...
1 και 2. Θυμάμαι όταν είχα πάει στην αμερικάνικη πρεσβεία που μια κυρία (ελληνίδα) είχε επιμείνει ότι το σ στο επίθετο μου σε μια απόδειξη που μου έκοψε θα πρέπει να μεταφραστεί με ss αντί για s επειδή 'έτσι κάνουν στα κύρια ονόματα'. Mόνο που δεν την έβαλα να τη ξαναγράψει την απόδειξη από τα νεύρα μου για το ύφος της. Αν θες να το γράψεις γκάου το όνομα _σου_ δικαίωμα σου.
3. To νις δεν αναφέρεται μόνο σε αγορές:P
4. To γραμματικά σωστό δεν είναι αυτό που τυχαίνει ευρείας κατανάλωσης; Αντίστοιχα δηλαδή με το Βούλγαρος (που σημαίνει και Παοκτζής) επειδή "αρκετοί" (λέξη κλειδί το αρκετοί) το χρησιμοποιούν και άρα θα έπρεπε να υπάρχει στο λεξικό (άσχετα αν δεν υπάρχει). Το αντεπιχείρημα σου εδώ είναι να μου πεις ότι το "καλυτερότερο" δεν αντιστοιχεί σε κανένα γραμματικό τύπο άρα είναι λάθος. Από τη στιγμή όμως που κάτι τέτοιο ξεφεύγει από το στάδιο της απλής σχολικής μόδας (που έρχεται και παρέρχεται 6-7 φορές την ακαδημαϊκή χρονιά) και γίνεται ευρέως αποδεκτό και χρησιμοποιούμενο, έχει ενσωματωθεί στη γλώσσα.
Το επιχείρημα μου; Αυτά τα περί απλότητας και σαφήνειας των γραμματικών κανόνων έχουν πολύ νερό ακόμα και αν μείνεις σε μια γλώσσα. Δε μιλάμε να κάνεις συγκρίσεις/μεταφράσεις και με τα αγγλικά ή άλλες γλώσσες. Αλήθεια, πώς τη λέει τη ντομάτα, ο Σκοτσέζος, ο Ουαλός, ο Ιρλανδός, ο Καναδός, ο Αυστραλός, ο Αμερικάνος του Νότου και ο Αμερικάνος του CNN? Οπότε, ναι, τέτοιου είδους μαλώματα είναι απλά εγωστρεφή τσουγκρίσματα κεράτων τράγων αν όχι χωρίς νοήμα.
Άσχετο. Δε το πιστεύω ότι διαβάζεις μόνο εμάς του έξι που έχεις στα δεξιά:P
Καλά, εμείς κάναμε τον Byron Βύρωνα, αυτά δεν θα χαλάγαμε;
Anyway, αϊ γουϊλ ράιτ, λαϊκ δις, αντ νο πρόμπλεμ.
Οκεϊ μίστερ;
"θα πρέπει να μεταφραστεί με ss αντί για s επειδή 'έτσι κάνουν στα κύρια ονόματα'"
Όταν το όνομα στα ελληνικά ακούγεται ως "σ" (κι όχι ως "ζ"), τότε πρέπει να γράφεται με δύο "ss". Π.χ. "Αθανάσιος" ="Athanassios".
Εξ ου και το "Τάσσος" (Παπαδόπουλος) του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας.
Το γέλιο είναι ότι -φυσικά- υπάρχουν και περιπτώσεις που στα αγγλικά δε μπορεί να αποδωθεί ένα όνομα, όπως είναι ΟΛΑ τα ονόματα που αρχίζουν από Ξ.
Ο Ξενοφώντας Ξάνθου για παράδειγμα αν γίνει Xenofondas Xanthou τότε προφέρεται "Ζηνοφόντας Ζάνθου" γιατί το "X" σαν πρώτο γράμμα στα αγγλικά προφέρεται πάντα ως "Ζ".
Θυμάμαι μικρός έλεγα την Xerox "Ξερόξ" όταν φυσικά λέγεται "Ζίροξ".
Ομοίως κι εμείς δε μπορούμε φυσικά με τα 24 γράμματά μας να πετύχουμε άλλες προφορές, π.χ. το amateur στα αγγλικά (άματσουρ ή άματερ, όπως και να το πεις, κάτι χάνεις) ή ας πούμε το soeur στα γαλλικά (πες το "σεγ" να γελάει και ο ποικιλόχρους τράγος).
Δημοσίευση σχολίου