Ποιό είναι το αντίθετο του βιλιοφάγου;

Ανέκαθεν μου αρέσανε τα βιβλία. Οι σελίδες, τα εξώφυλλα, οι τίτλοι του, αυτό που πραγματεύονται, η περίληψη από πίσω, η φωτογραφία του συγγραφέα, ακόμα και ο σελιδοδείκτης που σου δίνουν δωρεάν και διαφημίζει κάποιο άλλο βιβλίο.

Αλλά έχω τρομερό πρόβλημα στο να διαβάσω όλα τα βιβλία που αγοράζω. Πολλά βιβλία βγαίνουν που με ενθουσιάζουν. Το Amazon είναι χάσιμο. Αν σου άρεσε αυτό, δες κι εκείνο και πού'σαι παληκάρι, έχουμε και άλλα δέκα να σου προτείνουμε. Και τα θέλω όλα. Από τα "όλα" παραγγέλνω 2-3 τα οποία πιάνουν σκόνη, είτε στη βιβλιοθήκη στο δωμάτιο μου, είτε -ακόμη χειρότερα- στη βιβλιοθήκη του σαλονιού, όπου είναι σίγουρο πως θα κάνω πάνω από ένα χρόνο για να τα ξαναδώ. Μαζί με τα λεξικά, που από τότε που έβαλα τη Magenta δε θυμάμαι να ξαναείδα τη σελίδα του Oxford-Σταυρόπουλου.

Πού ήμουν; Α ναι, στα βιβλία που αγοράζω. Διαβάζω το πρώτο κεφάλαιο και μετά νιώθω ενοχές που σπαταλάω το χρόνο διαβάζοντας βιβλία και όχι κάνοντας κάτι πιο δημιουργικό. Άσε που ξέρω πού το πάει ο συγγραφέας και μου το σπάνε οι συγγραφείς που γράφουνε και τελειωμό δεν έχουνε. Αλλά δε θέλω να πηδήξω και καμιά παράγραγο γιατί μπορεί να πει τελικά κάτι σημαντικό και δε θέλω να χάσω το νόημα.

Παλιότερα τουλάχιστον ήμουν δυσκοίλιος, έβγαινε το βιβλίο στο θρόνο. Αλλά τώρα, να η καλή διατροφή, να και ο χορός, μέχρι να μπω στην τουαλέτα έχω βγει. Πού χρόνος για ένα βιβλίο!

Και τώρα διαπίστωσα ότι έχω ίσα με 200 eBooks που έχω σώσει να διαβάσω. Τουλάχιστον αυτά δε σκονίζονται. Και τα bookmarks που σε διάφορα άρθρα που θέλω να διαβάσω; Oblivion.

Το καλύτερο είναι ότι ο μαλάκας πήγα και αγόρασα συνδρομή σε μία υπηρεσία που σου συνόψιζει τα βιβλία που θέλεις και στα δίνει σε ένα 8σέλιδο PDF ή ακόμα και σε MP3, σαν audio book. Πολύ χρήσιμο, είπα μια μέρα. Και έχω να κάνω login από εκείνη τη μέρα, πριν 3 μήνες.

Ο Αμαζόνιος με καλεί, σας αφήνω.