The buzz

Στήνοντας μια νέα επιχείρηση, ακόμα και ένα σουβλατζίδικο, έχει κάτι το πρωτόγνωρο.

Αυτή η αίσθηση του να μπαίνεις σε παρθένο έδαφος, να εξερευνείς τις δυνατότητές σου, να ανακαλύπτεις νέες πτυχές της πραγματικότητας που σε περιβάλει, να προσπαθείς να συμβιβάσεις δύο οπτικές γωνίες, να μην ξέρεις τι θα σε περιμένει αύριο και να αγωνιάς για το αν όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι όταν έχεις κολλήσει στην κίνηση γιατί ξέχασες να αγοράσεις φρέον για το ψυγείο του μαγαζιού, είναι κάτι που σου σηκώνει τις μικρές τριχούλες στο σβέρκο σου.

Σαν μια νέα γκόμενα που μετά από καιρό σου λέει το ναι, σαν ταινία παλιά που ξαναβλέπεις και για πρώτη καταλαβαίνεις, σαν την πρώτη σου φορά που βλέπεις μιούζικαλ (και σ' αρέσει), σαν τη σοκολάτα που λιώνει στο στόμα σου για πρώτη φορά, σαν να ξυπνάς μετά από εγχείρηση και να συνειδητοποιείς πως είσαι ακόμα ζωντανός.

Δε δεχόμαστε ευχές ακόμα, μόλις πουλήσουμε το πρώτο μας σουβλάκι θα σας ξαναγράψω.