9.6.05

Κωλόπαιδα

Πάρκαρα το αμάξι μου στην Καλλιθέα και το βρήκα, για δεύτερη φορά, βανδαλισμένο.

Την πρώτη φορά το βρήκα με ένα τσιγάρο σβησμένο στην κουκούλα του αμαξιού (και με το τσιγάρο ακόμα πάνω, ως το κεράσακι στην τούρτα που έλεγε άντε γαμήσου). Τώρα, το βρήκα χαραγμένο απ' άκρη σ' άκρη με κλειδί.

Είτε κάποιος με έχει βάλει στο μάτι, είτε κάποιοι μεγαλώνουν κομπλεξικά κωλόπαιδα.

Με τσάντισαν. Τα πήρα. Τους έβρισα. Και μετά το αποδέχθηκα.

4 σχόλια:

Sakis Rizos είπε...

Μου θύμισες τα τέλη της δεκαετίας του 80. Τότε ήταν της "μόδας" κάποιοι κομπλεξικοί ζηλιάρηδες να χαράσσουν τα καλά αυτοκίνητα (που τότε δεν ήταν και πολλά) καθώς και να αφαιρούν το έμβλημα από τα καπό των Mercedes.

Έτσι είμαστε οι Έλληνες. Δεν κοιτάμε τι μπορούμε να επιτύχουμε εμείς, κοιτάμε τι έχει επιτύχει ο διπλανός μας και, αν το κεφάλι του προεξέχει, τότε το κόβουμε για να έρθει στο ίδιο ύψος με το δικό μας!

Lili είπε...

Περασες απο ολα τα σταδια της Κουμπλερ Ρος?
:P
Αρνηση, θυμος, παζαρεμα, 2 ακομα που δεν θυμαμαι και μετα αποδοχη?

Your Man είπε...

Σάκη, μου θύμησες όταν ήμουν πιτσιρίκος και άκουσα για κάποιους τύπος ονόματι "σχοινάδες" (πιθανότατα να ενοούσαν skinheads?) οι οποίοι σου κλέβουν τα Air Jordan στα καλά του καθωμένου μέρα-μεσημέρι.


Λίλη, τα δικά μου στάδια ήταν άλλα:

1. Βρισίδι.
2. Έρευνα για πιθανό κόστος επισκευής.
3. Ανώφελο bitching σε φίλους.
4. Έκφραση συμπαράστασης από φίλους.
5. Αποδοχή.

The Douros είπε...

Se symmerizomai apolyta:

http://thedouros.blogspot.com/2005/08/you-damaged-my-car-i-will-kill-you.html