Everest Καλλιθέας, 19 Ιουνίου, 04:30

Ήρθες με μια φίλη σου με το αυτοκινητάκι σου, ένα μικρό Peugeot, νομίζω το 206 πρέπει να ήταν.

Σταμάτησες μπροστά στα Everest, έβαλες πρόχειρα το αυτοκίνητό σου πίσω από το δικό μου, έδωσες την παραγγελία σου στη φίλη σου και την ξαμόλυσες να πάει να σου φέρει κάτι να φας.

Όσην ώρα η φίλη σου περίμενε στην ουρά, σε κοίταζα γιατί ήσουν πανέμορφη. Το κατάμαυρο γυαλιστερό μαλλί σου μπλεκόταν στα κρεμαστά σκουλαρίκια σου, εσύ έμοιαζες να ήθελες να κοιμηθείς. Χασμουρήθηκες. Μετά τεντώθηκες. Και όταν κατάλαβες πως κάποιος από τα τραπεζάκια σε κοιτάζει, καρφώθηκες για λίγο. Για πέντε δευτερόλεπτα. Για να δεις αν θα με έκανες να γυρίσω το βλέμμα μου αλλού.

Δεν ξέρεις όμως με ποιον έχεις να κάνεις. Σχεδόν με απέχθεια σταμάτησες να κοιτάζεις και μετά επιδεικτικά κοιτούσες προς όλες τις κατευθύνσεις εκτός από εκεί που ήμουν εγώ. Σε είδα να ανάβεις τσιγάρο και μετά γύρισα το βλέμμα μου στη φίλη σου για να δω αν έχει ήδη παραγγείλει. Και τότε αμέσως με κάρφωσες. Έπιασα το βλέμα σου. Με κοίταξες τώρα για περισσότερη ώρα. Με περιέργεια στο βλέμμα.

Μου άρεσες πολύ. Το στυλ σου, το μπλουζάκι, το πρόσωπό σου, το δέρμα σου. Σχεδόν μπορούσα να μυρίσω το άρωμά σου.

Τελειώνοντας το χυμό μου και μη έχοντας δώσει την παραμικρή σημασία σε ότι μου έλεγε ο Παύλος τα τελευταία δύο λεπτά (κάτι για κάποιο κλαμπ νομίζω), μπήκα στο αμάξι. Έβαλα τη ζώνη και κοίταξα τον καθρέφτη μου για να σε δω για μια ακόμη φορά πριν φύγω.

Αλλά είχες αναμμένα τα φώτα σου και δεν έβλεπα τίποτα. Τσαντίστηκα. Βγήκα από το αμάξι, ήρθα σε σένα:

- Σε κοιτάζω τόση ώρα και απλά ήθελα να σου πω πως είσαι μια κούκλα.
- Σ' ευχαριστώ.

Μπήκα στο αμάξι, έκανα αναστροφή και σε είδα με την άκρη του ματιού μου να με καρφώνεις και να αναρωτιέσαι τί μόλις έγινε. Γύρισα, σε κοίταξα και μου έριξες ένα καταπληκτικό χαμόγελο. Όχι χαμόγελο αμηχανίας, σαν αυτό που μου έριξες λέγοντας το ευχαριστώ, αλλά ένα χαμόγελο οικειότητας, ένα χαμόγελο γεμάτο ζεστασιά.

Και εγώ απλά έφυγα οδηγώντας αργά.

Βέβαια, είμαι σίγουρος πως δεν ταιριάζουμε γιατί τα δικά σου ενδιαφέροντα θα είναι το πλέξιμο και το τάβλι, ψάχνεις να παντρευτείς σε 3 μήνες και σ' αρέσουν τα κρύσταλλα και τα σερβίτσια, είσαι ψυχάκιας με το κάθε-τί και θέλεις κάποιον που να σε πηγαίνει πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζουξίδικα για να ξεδίνεις.

Αλλά ξέρεις κάτι; Εκείνη τη στιγμή, μου έκανες κλικ.

Γι αυτό, αν, κατά κάποιο περίεργο τρόπο, το σύμπαν συνόμωτεί υπέρ μας και βρέθηκες κατά λάθος στη σελίδα αυτή και το διαβάζεις τώρα αυτό, βρες τρόπο να επικοινωνήσεις γιατί το επόμενο Σάββατο βράδυ δεν θα είμαι στα Everest μετά την έξοδο.