Αυτές τις μέρες διαβάζω...

... αφού τα πάντα είναι κλειστά και δεν έχω πολύ όρεξη για έξω, έχω καταπιαστεί με τα βιβλία που είχα παραγγείλει και ως τώρα είχαν ένα ρόλο κυρίως διακοσμητικό στο queue μου.

Ξανάπιασα λοιπόν το Freakonomics πάλι (κάποιος άλλος blogger το σχολίασε ως βιβλίο, νομίζω κάτι τέτοιο θυμάμαι) και διάβαζα την πολύ καλή ανάλυση του Levitt για το πώς μία έκτρωση άλλαξε την ιστορία της Αμερικής και ίσως και του κόσμου.

Όσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα τη θεωρία του χάους ή δεν ξέρουν την υπόθεση ας μην σχολιάσουμε, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου άλλωστε.

Κάπου, το βιβλίο έχει μια απλή πρόταση που έκανε όλη τη διαφορά. Πάνω στο argument του αν θα έπρεπε η έκτρωση να είναι παράνομη ή νόμιμη, λέει ο συγγραφέας το απλό:

"Αν μια μητέρα θέλει να κάνει έκτρωση συνήθως είναι για καλό λόγο."

Δηλαδή, αν μια γυναίκα νιώθει πως δεν είναι έτοιμη ή νιώθει πως δε μπορεί να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και να το στηρίξει, τότε θα έπρεπε να έχει την επιλογή να μη το φέρει στον κόσμο.

Και εμένα αυτό μου φτάνει.