Σήμερα πήγα στο The Mall.
Μια χαρά εμπορικό. Πολύ χάσιμο (του χρόνου μου, κυρίως)...
Είδα λοιπόν μια ομάδα 20-30 ανθρώπων με ντουντούκα και πανώ να διαμαρτύρονται γι αυτό το εμπορικό το οποίο εκμεταλλεύεται ο Όμιλος Λάτση, γιατί καθώς λένε πίνει το αίμα των εργαζομένων, δεν δίνει ρεπό κλπ.
Δεν το ξέρω κατά πόσον είσαι έτσι γιατί ως "απόδειξη" μου φέρανε δύο παραδείγματα, το ότι δεν υπάρχουν (λένε) σκαμπώ μέσα στα καταστήματα και το ότι οι σεκιουριτάδες του κτιρίου κάνανε στάση εργασίας την προηγούμενη βδομάδα γιατί κάνανε 12 μέρες χωρίς ρεπό.
Τα λαμβάνω ως αληθή γεγονότα γιατί δεν έχω καμία πρόθεση να θίξω τον κύριο που είχε ντουντούκα και μου πήρε τα αυτιά. Στην τελική, ο καθένας τα δικά του δικαιώματα κοιτάει να προφυλάξει. Και ο Λάτσης και ο Ντουντούκας, όμως ε!
Και το Ντουντούκας το λέω με όλη την καλή διάθεση, απλά γιατί το φυλλάδιο που μοίραζε ήταν ανυπόγραφο, ενώ του Λάτση το όνομα το είπε 10 φορές.
Δεν εξέτασα τελικά το κατά πόσο τα καταστήματα έχουν σκαμπώ, γιατί μου έκανε εντύπωση αυτός ο ισχυρισμός του Ντουντούκα. Δεν ξέρω αν ξεζουμίζουν τους υπαλλήλους τους.
Αλλά -συγγνώμη κιόλας- αυτό δεν έχει να κάνει με το Λάτση. Ο Λάτσης νοικιάζει το χώρο και έχει και μια μικρή Eurobank εκεί μέσα (η οποία επιχείρηση -λένε- να δουλέψει και Σάββατο).
Ο Λάτσης απλά νοικιάζει το χώρο σε 200-300 επιχειρήσεις. Δε νομίζω πως ασχολείται ιδιαίτερα με αυτές τις επιχειρήσεις για το αν θα έχουν σκαμπώ μέσα στο κατάστημά τους ή το αν θα πληρωθούν την υπερωρία τους οι πωλήτριες;
Δηλαδή, συμφωνώ με την αρχή αυτών που λες, αλλά γιατί δε τα λες όπως είναι; Γιατί τα βάζεις με τον Λάτση και όχι με τους καταστηματάρχες και τις αλυσίδες που έχουν ανοίξει μέσα στο The Mall; (Παρακαλώ όποιος θελήσει να σχολιάσει πως είμαι αρχίδης μαλακοκαπιτάλας να το κάνει αφού απαντήσει με επιχειρήματα, ναι;)
Και εφόσον λοιπόν θα έπρεπε να τα βάλεις με τους καταστηματάρχες, θέλω να σε ρωτήσω κάτι:
Πότε, πιστεύεις, σταμάτησε αυτός ο καταστηματάρχης ή ο αλυσιδοκράτορας να είναι κομμουνιστής;Πάρε έναν τυπάκι που δουλεύει σε ένα μικρό σαντουϊτσάδικο στα 18 του, φτάνει στα 25 να δουλέψει σε σουβλατζίδικο, στα 30 έχει γίνει υπεύθυνος βάρδιας, στα 35 υπεύθυνος καταστήματος όταν λείπει το αφεντικό. Και στα 40 έχει μαζέψει αρκετά λεφτά για να το αγοράσει. Με κόπο, με τρελλή δουλειά, έχοντας στερηθεί τους φίλους και την οικογένειά του για να μπορεί να είναι λίγο πιο άνετος όλα αυτά τα χρόνια, αποκτά δικό του μαγαζί.
Και επειδή είναι δουλευταράς, το μαγαζί πάει καλά. Και σε 2 χρόνια ανοίγει άλλο ένα. Και μετά κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Και σήμερα, στα 60 του, έχει ας πούμε τη μεγαλύτερη αλυσίδας σουβλατζίδικων με 100 καταστήματα.
Αυτός ο άνθρωπος πότε σταμάτησε να είναι κομμουνιστής και έγινε καπιταλιστής; Σε ποια ακριβώς φάση; Όταν έγινε υπεύθυνος; Όταν πήρε το μαγαζί; Όταν τα έκανε 2 ή όταν τα έκανε 5;
Και σκέψου, ότι αυτός ο άνθρωπος είσαι εσύ. Ένας αριστερός που εργάζεται σκληρά και έχεις απαιτήσεις για τη δουλειά που κάνεις (και καλά κάνεις που έχεις απαιτήσεις). Εσύ που σήμερα ξεκινάς να δουλεύεις για το μαγαζί αυτό με όνειρα μια μέρα να κάνεις ένα δικό σου και από ένα να το κάνεις πολυεθνική.
Πότε σταματάς να είσαι αριστερός;
Τα καλύτερα...
