Χορεύω με το που μπαίνω. Ο dj είναι πολύ καλός στο να πιάνει κάποιες φορές ακριβώς αυτό που θέλω, ενώ είναι εξίσου καλός στο να πιάνω και το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θέλω.
Μετά από κάνα μισάωρο χορού και αφού έχω παραγγείλει στη σερβιτόρα και αυτή έχει εξαφανιστεί, πλησιάζω σε ένα τραπέζι εκεί κοντά που χόρευα και που με κοιτούσανε. Είχανε 4 ποτήρια νερό τα οποία δεν είχανε αγγίξει.
Δύο άνδρες, δύο γυναίκες.
Πλησιάζω και κοιτάω τον έναν τύπο, του δείχνω το ένα ποτήρι νερό και του κάνω νόημα με το χέρι μου σαν να ρωτάω "μπορώ να στο πάρω;"
Ο τύπος με κοιτάει απαθέστατος. Με βλέπει αλλά με αγνοεί επιδεικτικά.
Τον ξαναρωτάω και πιάνω το ποτήρι με το νερό για να το δείξω καλύτερα.
Πετιέται η μία από τις δύο κοπέλες που δεν την έχω καν κοιτάξει και μου κάνει:
Σε παρακαλώ! Αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό γιατί συνοδευόμαστε και τα αγόρια μας τσαντίζονται!Κοιτάω το ποτήρι νερό. Κοιτάω την κοπέλα. Ξανακοιτάω το ποτήρι νερό.
Ρε μάγκα, ο κόσμος έχει πλόβρημα.
Τα καλύτερα...
