I love you. You love I?

Κάποια στιγμή, σου συμβαίνει πάντα. Είτε την τρίτη μέρα είτε τον τρίτο μήνα, δε μπορείς να αποφύγεις την ερώτηση που κάπου εκεί στο πίσω μέρος του μυαλού της την απασχολεί γιατί θέλει να δει πόσο σημαντική είναι για σένα.

Το πόσο σημαντική είναι μια ερώτηση που απαντάται μόνο ποιοτικά (πιο σημαντική από τον Ολυμπιακό, για παράδειγμα) και αυτό είναι καλό τον πρώτο καιρό που είστε ακόμα σε μια φάση φλερτ, μια φάση χαζομάρας, μια φάση τέλος πάντων που άμα χαλάσει η μαγιά δεν έγινε και τίποτα.

Μετά όμως τον πρώτο καιρό, μετά τα πρώτα καλά σέξια, μετά την πρώτη παρεΐστικη εκδρομή στα βλάχικα ή το ψαράκι στην Πειραϊκή, δεν της φτάνει η ποιοτική απάντηση, γιατί παρόλο που της λες ότι χαίρει θαυμασμού, εκτίμησης και sex appeal ανώτερου του Θρύλου, όταν έχει μπάλα οι επιλογές της είναι είτε να φάει κέρατο από την τηλεόραση είτε να αφήσει την ομάδα για τα προκαταρτικά και να σε χαρεί αυτή στο ζουμί.

Και έλα μετά να μου πεις εσύ ότι το στιχάκι "Έτσι γαμάει ο Πειραιάς" που φωνάζει η γειτόνισά μου τα βράδια δεν είναι σεξουαλικό υπονοούμενο.

Επιστροφή στο θέμα μας όμως. Η ερώτηση λοιπόν που έρχεται μετά τα Ολυμπιακά όργια είναι η εξής και έρχεται κάπως έτσι, ενώ εσύ δε δίνεις καμία σημασία στα λεγόμενα τα οποία φυσικά έχουν και ένα είδος παύσης ως μέθοδος αφομοίωσης των λεγόμενών της από το δικό σου (μικρό) κεφάλι:

Καλά τα έμαθες για τη Λίτσα, την κόρη της κουμπάρας του ψιλικατζή; Παντρεύεται. Εμ βέβαια, καιρός ήταν. Έχει ξετινάξει τη γειτονιά αυτό το κορίτσι. Αν δεν ήταν αυτή, σιγά που θα πάταγε κανένας στο ψιλικατζίδικο να αγοράσει γάλατα. Στις 7 το πρωί και ήδη βαμένη και μακιγιαρισμένη. Αφού εγώ για να καταλάβεις την πρώτη φορά νόμιζα πως το κορίτσι μόλις είχε γυρίσει από τα μπουζούκια και δεν είχε προλάβει να αλλάξει το κορίτσι.

Αλήθεια, το ήξερες ότι είχε πάει και με τον Μάκη; Βέβαια, παλιά ιστορία. Εμένα μου το είπε αυτή του τρίτου που κάθετα τα μεσημέρια στο μπαλκόνι της και κοιτά ποιός περνάει. Όχι ότι είναι καμία κουτσομπόλα βέβαια, αλλά συνταξιούχος είναι η γυναίκα, δεν έχει με τι να ασχοληθεί όταν δεν παίζει την Μαρία την Άσχημη.

Ο Μάκης, καλό παιδί κι αυτός δε λέω. Ψηλό, γεροδεμένο, μια χαρά παιδί. Πλάκα-πλάκα, πρέπει να είχε κι αυτός τις επιτυχίες του, πρέπει να ήταν ωραίο παιδί από μικρός. Αλήθεια, εσύ ήσουν ζωηρούλης μικρός; Για πες μου, με πόσες έχεις πάει πριν από μένα;

Η χρήση του προλόγου βέβαια ήταν μόνο ως λιπαντικό για να φτάσουμε πιο ανώδυνα (αβάδιστα μάλλονθα έλεγα) στην ερώτηση-κλειδί. Όπως λέει και ο Σωτήρης (και εκτός από το σεξ, το στιχάκι βρίσκει εφαρμογή και στη γυναικεία λογοδιάρροια): Με σάλιο και υπομονή, κι ο κώλος γίνεται μουνί.

Τα άσχημα νέα, φίλε μου, είναι πως όπως και το "Με κάνει χοντρή αυτό το φόρεμα;", έτσι κι εδώ δεν υπάρχει σωστή απάντηση...