Πέμπτη βράδυ, με ένα κουτί μπισκότα αγκαλιά (όλα σπασμένα), και σκέφτομαι πως προλογίζεις ένα post που σηματοδοτεί το τέλος ενός blog που κράτησε δυόμισι χρόνια.
Αν εξαιρέσεις λοιπόν τα ψίχουλα μπροστά μου, θα ήθελα να σας πω πως δεν κλείνουμε. Αντίθετα, κλείσαμε εδώ και καιρό, απλά αργήσαμε να το πάρουμε χαμπάρι. Το αφεντικό ξέχασε να μας πει πως απολυθήκαμε.
Την ευθύνη για το κλείσιμό μας φέρουν τα μεγάλα και διαπλεκόμενα συμφέροντα, τα οποία θα ήθελα να καταγγείλω κυρίως επειδή ίσως και νά'μαι ο μοναδικός blogger που πληρώνομαι για να μη γράφω, αφού η νέα μου θέση απαιτεί ένα επίπεδο εμπιστευτικότητας και το blog θα ήταν ασύμβατο.
Στο λογαριασμό μου έχω περίπου 180 ημιτελή και αδημοσίευτα posts (drafts), τα οποία πάντα πίστευα πως κάποια στιγμή θα δημοσιεύα. Κάποια από αυτά, ιστορίες τις οποίες ποτέ δεν είπα.
Δε λέω αντίο, απλά στο επανειδείν. Άλλωστε, δε θα σας άφηνα ποτέ μόνους έτσι απλά μια τυχαία Πέμπτη βράδυ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
48 σχόλια:
Κρίμα ρε George, τι να πώ...
Καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!
ωχ, σε καλέσανε για εκείνη τη θέση που λέγαμε στο τμήμα αντικατασκοπείας; τι-λες-τώρα.
και τι δηλαδή, θα βλέπεις κουλά πράγματα και μετά δε θα μπορείς να έρθεις να μας τα πεις με τη γνωστή δόση υπερ-αλήθειας που σε χαρακτηρίζει;
και συγνώμη κι όλας, αλλά αυτό εσύ μπορείς να το κάνεις; :p
(εις το επανειδειν (<--έτσι γράφεται;))
Το δικό σου ήταν το πρώτο blog που διάβασα. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινήσω τη μέρα μου και να μην πεταχτώ να δω αν έχεις γράψει. Το χιούμορ σου θα λείψει σε πολλούς... Σίγουρα έχεις τους λόγους σου, αλλά ελπίζω μόνο η απόφαση να είναι παροδική
Καλή τύχη
Γαμιέσαι ρε Γιώργο.. όχι! ΕΣΥ ειδικά δεν πρέπει να το κλείσεις. Αφού γουστάρεις να γράφεις και φαίνεται. Κανόνισε την πορεία σου παλιοβλαμμένο και αν η απόφαση είναι οριστική τουλάχιστον συνέχισε να γράφεις. Φιλιά.
Μέσα σε 3 ώρες έχω διαβάσει παραπάνω από τα μισά κείμενά σου. Ακόμα και αν σταματήσεις να γράφεις εδώ, μη σταματήσεις να γράφεις...μη χαθείς. Καλή αντάμωση! (θα σε ψάξω ξανά...μέχρι να επιστρέψεις)
Δεν έχω blog (ακόμη) δεν διαβάζω πολλά, το δικό σου το γούσταρα, ήταν από τα πρώτα που ανακάλυψα και ένα από τα 3-4 πρώτα που έσωσα στον υπολογιστή.
Το δικό σου ήταν κάτι σαν "ημερολόγιο" και μου άρεσε.
Θα συμφωνήσω πως "είχε κλείσει".
Δεν θα πω μην... και τέτοια...
Θα πω πως υπάρχουν τρόποι.
Κάποτε είχες πολλά να πεις και φαινόταν.Τελευταία όχι. Τουλάχιστον αυτό εισέπραττα.
Αν αιστανθείς ξανά την ανάγκη να γράψεις, θα βρεις τρόπο.
Εκτιμώ πως μπορώ να ρωτήσω και να περιμένω απάντηση ή το έγραψες το ποστ και τέρμα;
Εγώ πα ρωτήσω:
1ο: Το mail θα ισχύει; (Δεν το χρειάστηκα ποτέ αλλά εκεί ήταν...)
2ο: Την φάτσα σου την έχεις δείξει, (από τους λίγους και μπράβο), στην ίδια πόλη κυκλοφορούμε, μπορεί να πιούμε καμιά μπυρίτσα.
3ο: Ρε συ το μαγαζί με τα σουβλάκια υπάρχει ακόμη; (Τι σκέφθηκα τώρα με την μπύρα...) Πάντως στα νότια που ζήτησα δεν άνοιξες...
Καλή συνέχεια...
ΥΓ. Θα το κλείσεις ή θα το αφήσεις ανενεργό; Θέλω να ρίξω μια ματιά πάλι πριν κλείσει σε κάποια παλιά άρθρα...
george ησουν απο τα πρωτα blogs που με εφεραν σε επαφη με τον κοσμο των bloggers. με εκανες να κλαιω απο τα γελια και θα μου λειψουν πολυ τα κειμενα σου! ελπιζω καποια στιγμη να μας αφησεις να ταξιδεψουμε παλι με τα κειμενα σου στην τρελα της καθημερινοτητας! καλη τυχη!!
fuck!
Έλα ρε George, πρώτα ο Gelial και μετά εσύ. Τουλάχιστον όταν το έκλεισε εκείνος είπα τουλάχιστον υπάρχει και το δικό σου blog να διαβάζουμε καμιά γαμάτη ιστορία...
γμτ!!
Όπως και να χει καλή συνέχεια...
και θα τα ξαναπούμε ε?
Όπως είπαν και άλλοι πιο πάνω, στον κόσμο των μπλόγκερς μπήκα από την δικιά σου πόρτα,και για πολύ καιρό μόνο στην "είσοδο" σου έμενα.Ρούφηξα όλα τα κείμενα σου σε μιά δυό μέρες.Ευχαριστώ για το γέλιο,και όχι μόνο, που πρόσφερες μέσω του μπλόγκ σου.Κρίμα που κλέινεις,όμως νάσαι πάντα καλά.
τα περισσότερα τα είπαν οι προλαλλήσαντες!
δεν θα τα επαναλάβω.
Σου εύχομαι να είσαι happy people και να μην έχεις ιστορίες, αλλά αν είναι να το κλείσεις κάνε ένα grande κλείσιμο όπως μόνο εσύ ξέρεις.
Ο μελλοντικός σου ανταγωνιστής από την Θεσσαλονίκη - όπως σου είπα και στο πρώτο email.
Διατηρώ ακόμη μια ελπίδα ότι θα αλλάξεις γνώμη.
Γιατί μου το κάνεις αυτό Γιώργο;;;!!!Γιατί;;;;!!!!
To blog σου ήταν το πρώτο που ανακάλυψα πριν από 2 χρόνια και το διαβάζω ανελλιπώς από τότε.Χάρη σε σένα γνώρισα τον μαγικό κόσμο των blogger όπως και πολλούς άλλους "συναδέλφους" σου από τότε.Αυτό είναι και το πρώτο σχόλιο σε οποιοδήποτε blog που γράφω σ'αυτά τα δύο χρόνια.Λυπάμαι πολύ γι'αυτή σου την απόφαση.Ελπίζω κάποια στιγμή να αρχίσεις να ξαναγράφεις.Θέλω τόσο πολύ να ξανα-πεθάνω από τα γέλια διαβάζοντας ένα post σου!Άσχετα από το τι θα κάνεις στο μέλλον να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένος.
Ελπιζω να αλλαξεις γνωμη και να συνεχισεις να γραφεις....
Εκτός απο τα ωραία κείμενα, και ένα παλιότερο σχόλιό σου "είδα τον arkoudo και ξεκίνησα να γράφω", είχα γελάσει πολύ ρε φίλε με αυτό) ήσουν και ωραία παρέα στην bloggoσφαιρα. Στην πορεία συνέχισα να γράφω γιατι έγραφες και εσύ, και ας μην συμφωνούσαμε σχεδόν πουθενά. :)
Κλείνοντας (εσύ, όχι εγώ :) ) να πω κάτι: Ο τίτλος του -τελευταίου ίσως- post, είναι απιστευτα σωστός, και θα ευχόμουν, μερικές φορές, να τον είχα γράψει εγώ...
Be well
Υ.Γ. Τα σκατά κάνεις τώρα που χρειάζεται εχεμύθεια;
Με χαλάει κάπως που δεν θα σε διαβάζω αλλά για εγωιστικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την προσωπική μου απόλαυση,ειλικρινά δεν ξέρω αν λυπάμαι ξέροντας πως η αποχή σου από εδώ έχει άμεση σχέση με το πως εξελίσσεται ραγδαία το τελευταίο διάστημα η προσωπική και επαγγελματική σου ζωή.Χαίρομαι που είσαι καλά και που έπεσα μέσα στις μαντεψιές μου για σένα,με κουράζει να βγαίνω πάντα σωστή αλλά τι να κάνω το παθαίνω καθημερινά εντός και εκτός blogs-ρώτα και την ψιλικατζού.Σε γνώρισα μέσω του blog σου ζητώντας πληροφορίες για πως θα φτιάξω ένα δικό μου και να μαστε τώρα εδώ.Είμαι σίγουρη πως έχεις πολλές ιστορίες ακόμη να γράψεις αλλά μπορούν να περιμένουν,άλλωστε και εγώ όταν περνάω τις "σύντομες περιόδους" ευτυχίας μου απέχω,εύχομαι η δική σου ευτυχία να κρατήσει πολύ γιατί έτσι γουστάρω!
καλή συνέχεια σε όλα μα σε όλα Είσαι ένα φωτεινό τεράστιο μυαλό και το ξέρεις,
τα υπόλοιπα από κοντά!
ΠΟΥ ΠΑΑΑΑΣ;;
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ!
ΜΑ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ... οσα χρόνια κι αν περάσουν, θα ξανάρθεις (είπες στο επανειδείν. εγώ το έδεσα κόμπο).
Εννοείται πως θα περιμένουμε με αγωνία την επιστροφή σου!
Καλή τύχη σε ό,τι κι αν κάνεις!
φιλε δεν στοχα πει ποτε, αλλα διαβαζοντας το δικο σου μπλογκ, πηρα θαρος να μπω και γω στην μεγαλη οικογενεια των μπλογκερς..
καλη επιτυχια σε οτι κανεις, κιπ ον ροκιν και γουολκιν και ...μαλακιες αντε στρωσε τον κωλο σου και γραψε! ;-)
τα λεμε!
δεν γνωριζόμαστε, αλλά νιώθω την ανάγκη να το πω.
Καλή τύχη, φίλε!
Χορχε, τον Μαιο θα βγει συνεντευξη σε περιοδικο οπου σε αναφερω, δεν μπορουσες να κλεισεις λειτερ?
Το σουβλατζιδικο υπαρχει ακομα η εκλεισε και αυτο?
Αι γουιλ χιαρ φρομ γιου αϊ αμ σορ.
xxx
Όλα τα αληθινά καλά μπλογκ κλείνουν γαμωτο το κέρατο μου.
(Σκατά κι απόσκατα. Τελικά στην ελληνική μπλογκόσφαιρα θα μείνουν μόνο τα μπλογκς που είναι αρκετά μέτρια για να τα προβάλλουν οι δημοσιογράφοι.)
Γιώργο συγγνωμη ρε φίλε αλλά αυτά περί της θέσης σου που προϋποθέτει εμπιστευτικότητα είναι του κώλου τα εννιάμερα του μπούστη τα σαράντα.
Τι συμβαίνει στα αλήθεια?
Αν δεν συνεχίσεις το μπλογκινγκ θα βρεις μια αλογοκεφαλή στο κρεβάτι σου.
Μάλλον όμως το πήρες απόφαση.
Είμαι πολύ απογοητευμένος με την πάρτη σου ρε φίλε.
Λόβ ακτσουαλι
Ο πιο φανατικός αναγνώστης σου
Γοργόνες & μάγκες, θένκιου ολ!
Απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα:
1. Όχι, δεν το κατεβάζω το blog. Θα μείνει εδώ να πιάνει σκόνη.
2. Ναι το mail ισχύει. Δεχόμαστε μελομακάρονα δια αλληλοφαγίας... εεε... αλληλογραφίας.
3. Για όσους χάσανε το σχετικό σχόλιο σε κάποιο ποστ, το σουβλατζίδικο έχει πάψει να λειτουργεί εδώ και καιρό.
Ίσως και να τα ματαξαναπούμε...
Γιώργο καλή τύχη σε ότι κάνεις.
Την ελληνική μπλογκόσφαιρα την ανακάλυψα μέσω του μπλογκ σου και των link σου. Γέλασα πολύ με τις ιστορίες σου, ενώ άλλες δημοσιεύσεις σου μου έδωσαν πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες.
Να είσαι καλά!
Ουφ, διαμαρτύρομαι κι εγώ! Κρίμα...
Να είσαι καλά σε ότι κάνεις!
Τα φιλιά μου.
Λυπάμαι που δεν θα σε διαβάζω άλλο George, γιατί πιστεύω ότι ήσουν ειλικρινής σε αυτά που έγραφες και ας μην συμφωνούσα πάντα μαζί σου. Και αυτή την ειλικρίνεια που έβγαζες δεν την βρίσκεις πολύ συχνά στα blogs, παρόλο που καλύπτονται όλα από την ανωνυμία.
Θέλω να πιστεύω όμως ότι οι προκλήσεις της ζωής σου εκεί έξω είναι περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες από ότι εδώ μέσα, και ότι ανοίγονται νέοι και καλότυχοι δρόμοι για σένα. Εύχομαι οι επιθυμίες σου να πραγματοποιηθούν.
διαβάζοντάς σε, σε γνώρισα καλά.
Γνώρισα ότι είσαι :
φαλλοκράτης, εγωπαθής, σεξιστής, τυχοδιώκτης, οπου-μας-παιρνει-τσαμπουκας, ισχυρογνώμων, στενόμυαλος, φιγουρατζής, αηδιαστικός, πονηρός, κ.ά.
Με το τελευταίο σου post κατάλαβα ότι είσαι και ΗΛΙΘΙΟΣ!...
Κάτσε γράφε τώρα στο σπιτάκι σου και άμα σε θυμάται κανείς σε 10 χρόνια έλα να το αναφέρεις!
ειπ.... τώρα πήρα πρέφα.
καλή τύχη, αν και υοπτέυομαι ότι ε΄συ είσαι ο νέος μπλογκερ "Ζωρζ, ευαίσθητος άντρας ψάχνει ευαίσθητες μ*νίτσες για ψυχική επαφή και επικοινωνία".
=)*
:(
Μ'αρεσε να σε διαβάζω ρε χαζό (εχκιουζ μαϊ φρεντσ) ...
Θα συνεχίσω να μπαίνω που και που ε? μήπως και το μετανιώσεις ε?
μήπως και κάνα draft γίνει Publish καταλάθος ε?
να'σαι καλά μεσιε :)
και να φανταστείς δε σε πέτυχα ποτέ στη σουΐτα...
farewell
Κρίμα.
Όταν σε πρωτοανακάλυψα, μέσω ενός post του αρκούδου αν θυμάμαι καλά, δεν υπήρχαν πληκτρολόγια, όχι bloggers! Από τότε σπάνια υπήρξε κείμενό σου που να με άφησε αδιάφορο...
Εις το επανιδείν (έτσι γράφεται βρε ανορθόγραφε!)
Όχι ρε George! Κρίμα :-(
Να αναφέρω κι εγώ ότι το blog σου ήταν από τα πρώτα που διάβασα μπαίνοντας στον κόσμο της μπλογκόσφαιρας.
Να ΄σαι καλά!
''Διαβάζοντάς σε, σε γνώρισα καλά.
Γνώρισα ότι είσαι :
φαλλοκράτης, εγωπαθής, σεξιστής, τυχοδιώκτης, οπου-μας-παιρνει-τσαμπουκας, ισχυρογνώμων, στενόμυαλος, φιγουρατζής, αηδιαστικός, πονηρός, κ.ά.''και άλλα τόσα...
Αλλά μάλλον για αυτό μας άρεσε τόσο να σε διαβάζουμε.
Προσέθεσε άλλους 2 σε αυτούς που ασχολήθηκαν με τα blogs (και)εξαιτίας σου.
Anywayz, καλή συνέχεια σε ο,τι κάνεις.
αν εισαι οντως τοσο ευτυχισμενος , χαλαλι σου!
Noooooo, don't goooooo, come baaaaaaack, I looooooove youuuuuu
Όοοοχι ρε γαμώτο!!!
(άντε τώρα να ψάχνουμε που στη μπλογκόσφαιρα πήγες!...)
Είμαι σίγουρος ότι θα σε ξαναδούμε...
Πληροφοριακά, είσαι το πρώτο blog που παρακολουθούσα (και το πρώτο post σου που διάβασα ήταν το Meet the parents) και ήσουν το πρώτο link στο blog μου!!!
Εμείς εδώ θα είμαστε παντως...
προφανώς θα έχεις σοβαρούς λόγους για να το κάνεις αυτό, καλή τύχη ότι κι αν είναι και ίσως σε ξαναδούμε με άλλη ταυτότητα κάποια στιγμή...
Ποτέ δεν εκανα κάποιο Post
αλλά πραγματικά μου άρεσε να διαβάζω το blog σου.
Καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!
απίστευτα Posts.
Κρίμα
George listen to me!!!!
DON'T DO IT!!
Κρίμα μεγάλε.. Εύχομαι τα καλύτερα και να σε ξαναδούμε..
Hmm... krima
Isoun apo tous ligous pou me kanan na anathewrisw arketes (arnitikes) apopseis sxetika me ta blogs.
Elpizw to "eis to epaneidin" pou egrapses na min einai apla tipiko.
Na pernas kala.
Χρόνια Πολλά.
Εγώ σε συνάντησα μάλλον πολύ αργά...
Χρόνια πολλά ήρθα να σου ευχηθώ, είδα τους αποχαιρετισμούς και τα κλάματα και είπα να ρίξω μια ματιά και παρακάτω.
Και κατέληξα: κρίμα που κλείνεις...
Χρόνια μας πολλά ρε συνονόματε
(ξέρω, άργησα να στα πω και δικτυακά, το χω αυτό το πρόβλημα ενίοτε)
Χρόνια πολλά και καλά man...
Τώρα ανακάλυψα αυτό το τέλειο blog!!
PLEASE ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ! ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ!
Έχω πάρει πραγματικά πολλές ιδέες μέσα από τα θέματα που έχεις φτιάξει :D
Come back!!!
δυο μπλογκ διαβαζα...
πανε και τα δυο...
μετα απο ολα αυτα που διαβαζω εδω, απλα ανατριχιασα.
δεν εχω γραψει ποτε σε μπλογκ γιατι ειμαι αναγνωστης,
ανωνυμος αναγνωστης
Δημοσίευση σχολίου