9.10.06

The A(u)nt Story

Ξέχασα ένα μπισκότο στην κουζίνα. Από αυτά τα μεγάλα, τα σοκολατένια με τα κομματάκια άσπρης σοκολάτας που έχουν στα Starbucks, που θες να βυθίζεις τα δόντια σου μέσα και να αφήσεις το μεγάλο τραγανο και ταυτόχρονα μαλακό κομμάτι τους να αναπαυθεί στη γλώσσα σου.

Το ξέχασα λοιπόν και μαζεύτηκαν μυρμήγκια σε ένα απόγευμα. 20-30 μυρμήγκια.

Πήρα το μπισκότο, μαζί με το χάρτινο σακουλάκι του, το έβαλα στο νεροχύτη και άνοιξα τη βρύση. Τα μυρμήγια, με το που τα έφτανε το νερό, σταματούσαν να κινούνται. Πνίγονται αυτόματα τα μυρμήγκια ή μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους για λίγο; No idea.

Πέταξα το σακουλάκι στα σκουπίδια.

Και τώρα νιώθω ενοχές.

Η πιο κοντινή μου θεία είναι Βουδίστρια. Όχι τάχα μου - τάχα μου. Βουδίστρια μοναχή σε μοναστήρι στη Γαλλία. Σε απομόνωση μαζί με 10-12 άλλες. Κάθε κύκλος απομόνωσης διαρκεί 3 χρόνια, 3 μήνες, 3 εβδομάδες και 3 μέρες. Ο αριθμός 3 είναι σημαντικός σε πολλές θρησκείες, μάλλον.

Έκατσε για τον πρώτο κύκλο, βγήκε για ένα μήνα, είδε τα σινεμά της, πήγε στο θέατρο, μας είδε, και έφυγε μετά πάλι για το δεύτερο κύκλο. Άλλο τόσο. Και τώρα, μας προετοιμάζει ότι θα κάτσει και για 3ο κύκλο. Επικοινωνούμε με γράμματα.

Η ζωή της είναι συναρπαστικά απλή στην απομόνωση. Δέκα γυναίκες, η κάθε μία με ένα μικρό δωματιάκι δύο επί τρία όπου χωράει ένα λιτό κρεβάτι, μία κουζίνα, μπάνιο και ένα χώρο προσευχής. Στον κήπο καλλιεργούν λαχανικά και τρώνε από αυτά. Βασικές προμήθειες τους φέρνει μια άλλη εκπαιδευόμενη βουδίστρια από το κοντινό χωριό των 350 κατοίκων. Πρέπει να περάσεις πρώτα από αυτό το στάδιο για να κερδίσεις το δικαίωμα να κλειστείς για 3,333 χρόνια.

Λαχανάκια, κάνα κρεατάκι μία στο τόσο, όσπρια και αλεύρι για λίγο ψωμί. Όλη μέρα προσευχές, μηδέν υλικά αγαθά και ελάχιστη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλέφωνο, δεν έχουν αποσπάσεις από την 16-ώρη προσευχή τους κάθε μέρα.

Η προσευχή τους κάθε άλλο παρά σαν τη χριστιανική είναι. Μελέτη ιερών κειμένων, ναι μεν, αλλά και διαλογισμός και φυσική άσκηση. Η άσκηση που κάνουν για να διατηρήσουν το σώμα τους είναι εξουθενετική.

Στις πρώτες 10 μέρες του κύκλου έπρεπε να κάνουν 10.000 φορές την ίδια άσκηση: από όρθιος πέφτεις στα γόνατα και τινάζεσαι μπροστά ώστε να βρεθείς μπρούμυτα στο πάτωμα τεντωμένος όσο δεν πάει. Και στο καπάκι ξανασηκώνεσαι και έρχεσαι στην αρχική σου θέση. Το σώμα, ως φύλακας της ψυχής, πρέπει να δεχτεί αυτή την άσκηση για να ανοίξει τα ενεργειακά του κανάλια και να δεχτεί αυτό που ακολουθεί.

Οι βουδιστές γενικά είναι από τα πιο φιλήσυχα άτομα που έχω γνωρίσει. Έχω γνωρίσει από τη μία βουδιστή με τζιπάκι που γυρνάει τον κόσμο και δίνει διαλέξεις και από την άλλη έχω τη θεία μου και τις συμμοναχές της οι οποίες προσεύχονται κάθε μέρα για τη σωτηρία και την ευημερία προσώπων γνωστών τους και αγνώστων. Έχουν αγοράσει μία δασική έκταση στη Γαλλία σε μία ασήμαντη και δύσβατη τοποθεσία και από εκεί μοιράζουν ευχές στον κόσμο.

Προς τι όλα τα περί θείας Βουδίστριας;

Η θεία η Βουδίστρια πάντα μου έλεγε πως δεν πρέπει να σκοτώσεις ούτε μυρμήγκι, ούτε κατσαρίδα. Ανάλογα με το ποιο παρακλάδι του Βουδισμού πιστεύεις, μπορεί αυτό που σήμερα είναι μυρμήγκι να είναι η ενσάρκωση κάποιου αυριανού ανθρώπου.

Η απλή λογική είναι πως κάποιος άνθρωπος που είχε κακό κάρμα μπορεί ας πούμε να μετενσαρκωθεί σε μυρμήγκι. Ποτέ δε ρώτησα πώς ένα μυρμήγκι αποκτά καλό κάρμα για να ξαναγίνει άνθρωπος. Ή έστω κανισάκι της Paris Hilton.

Δεν τρελλαίνομαι για καμία θρησκεία, κανένα πνευματικό σύστημα αξιών από αυτά που έχω γνωρίσει (το argument πως ο βουδισμός δεν είναι θρησκεία αλλά φιλοσοφία και τρόπος ζωής είναι εν μέρει σωστό αλλά δεν αφορά αυτό το ποστ). Αλλά μπορώ να σας πω ότι από αυτά που έχω δει εγώ, οι Βουδιστές είναι απίστευτα απλοί άνθρωποι. Ειρηνόφιλοι. Ευτυχισμένοι.

Σίγουρα ο καθένας βγάζει συμπεράσματα για τα πάντα μέσα από τις δικές του εμπειρίες. Και κανενός οι εμπειρίες δεν μπορούν σε όλα τα θέματα να αντιπροσωπεύουν το μέσο όρο. Αλλά είναι εκπληκτικό να βλέπεις στις φωτογραφίες που σου στέλνει η πενηντάρα θεία σου πως στο πρόσωπό της μοιάζει με εικοσάρα και συνεχώς χαμογελάει.

Κάποια στιγμή, θα μιλήσουμε για το πόσο συντελούν στην ευτυχία μας όλα αυτά με τα οποία έχουμε επιλέξει να περικυκλωθούμε. Δουλειά, γραφείο, υπολογιστές, chatting, κινητά, γκόμενες, κλαμπζ, πόλεις, αυτοκίνητα, έπιπλα, gadgets, πίτσα με μπάλα και cookies από τα τα Starbucks.

Θα νιώθω άσχημα κάθε φορά που σκοτώνω ένα μυρμήγκι μέχρι να βρω την κατάλληλη για να τα αναρωτηθώ όλα αυτά και να εξαφανιστώ μαζί της μέσα στο ηλιοβασίλεμα για μέρη που δεν υπάρχουν στο χάρτη.

10 σχόλια:

vatraxokoritso είπε...

για τοπους που δεν υπαρχουν μυρμηγκια επρεπε να γραψεις..

θα ξεντυθω και θα πεσω για υπνο..
ηδη κοιμαμαι..
χρρρρ

(ναι φυσικα και ροχαλιζω ακομη δεν το εγραψε το μονιτορ?)

Your Man είπε...

Όχι μωρό μου, θα περιμένω να σχολιάσει κι άλλος για να βγούμε έξω.

Πού να πάμε με τέτοια βροχή;

Φαίη είπε...

Χουμ....Ωραία όλα αυτά,δεν λέω,αλλά ρε γαμώτο,κάθε φορά που ακούω για ανθρώπους οι οποίοι επιλέξανε να "κλειστούν" σε κάποιοιυ είδους μοναστήρι,ξυπνάει η ψυχολόγα μέσα μου και σκέφτομαι ότι αυτοί είναι άνθρωποι οι οποίοι διαλέγουν ν'αποσυρθούν απ'την ζωή...

Δεν ξέρω :/

Ανώνυμος είπε...

Σαν και σένα είμαι και εγώ...

Μυρμύγκι να σκοτώσω, νιώθω τύψεις.

Είμαστε τρυφεροί και ευαίσθητοι, τι να κάνεις...

θα απαντήσω με post.

Οσο για την θεία σου, τι λέγαμε προχθές; ότι του κάνει καθενός... :)

YO!Reeka's είπε...

ξύδι. τα διώχνει και είναι και οικολογικό. απλά το σπιτι σου θα μυρίζει σαν χωριάτικη

Trilian είπε...

το σακουλάκι το πέταξες... το μπισκότο; το έφαγες αφού το ξέπλυνες; οχι ρωτάω γιατί έχω φίλους που θα το έτρωγαν!!! (don't ask!)

. είπε...

γεια σου ρε gelial νοικοκύρη =) έχω ακούσει και ότι ο ελληνικός καφές κάνει δουλειά (και μυρίζει και ωραία)... αλλά χλωμό το κόβω να έχεις μπισκότα αλά σταρμπακσ και ελληνικό καφέ στο σπίτι συγχρόνως...

Lili είπε...

Το οτι ενιωσες ασχημα για τα μυρμηγκια, ειναι κιαυτο μια αρχη.
ισως μια μερα φτασεις και στο να νιωσεις ενοχες για υο πως φερεσαι στους ανθρωπους.


( αλλιμονο αν δε το γυρναγες με τουμπα στο γκομενικο...)

Lili είπε...

Μια μικρη ενσταση
Οι βουδιστες δεν τρωνε ποτε κρεας.

Panos Koutsodimitropoulos είπε...

Γεια σου Γιώργο!
Ωραίο post. Έχω γράψει και 'γω κάτι σχετικό για τα μηρμύγκια.