Αλητεύοντας χτες στο Γκάζι και δοκιμάζοντας τα tapas του tapas bar (δεν είχα πάει και περίμενα κάτι καλύτερο, γιατί ο χώρος είναι θαυμάσιος) παίρνω μια μπύρα και βγαίνω έξω.
Αρχίζω να ανηφορίζω προς την Πειραιώς με το ψιλόβροχο, φορώντας μια λεπτή μακρυμάνικη καιφθαρμένη μπλούζα και τζιν το οποίο υποπτεύομαι πως μου είναι ένα νούμερο μεγαλύτερο από ότι θα μπορούσε να είναι πλέον.
Κατεβαίνοντας βλέπω ένα ζευγάρι το οποίο στο ψιλόβροχο κατηφορίζει τον ίδιο δρόμο. Δε λένε τίποτα μεταξύ τους και απλά προχωράνε στο σκοτάδι.
Εγώ, παίζοντας με το μπουκάλι Bud μεταξύ δείκτη και αντίχειρα, σε ένα ανώριμο παιχνίδι ισορροπίας μέσα στην ψιχάλα, ρίχνω μια ματιά στο γκομενάκι που περνάει από δίπλα μου. Με κοιτάει, τρομάζει και πάει και χώνεται - όχι χώνεται, ΚΟΥΡΝΙΑΖΕΙ - στην αγκαλιά του ασπρομακρυμάλλη άνδρα της.
Μ' άρεσε το πόσο φυσικό ήταν και πόσο ανάγκη έδειξε να έχει ο ένας τον άλλο.
Τα καλύτερα...
Επιτυχημένο Instagram Marketing
Πριν από 4 χρόνια
4 σχόλια:
την κατατρόμαξες την κοπέλα, ακόμα κι αυτήν που έχει ακούσει να τραγουδάνε τόσοι κ τόσοι.... καθίκι!
So, there is true love...
Επίσης έχω να πω πως μάλλον είσαι τρομερός και φοβερός!
Εμ αφού έπινες Bud...
:D! αχ τα πιτσουνακια μου..ευτυχως που δεν σε αρχισε στις γροθιες ο καρβελινος που κοιταζες τη γκομενα του!!! Πανε και για γαμο απ'ότι μου λενε οι πηγες μου..!
(βλεπε ελληνορωμαικη παλη φραγκουλης καρβελας!)
Δημοσίευση σχολίου