Τα κορίτσια ξενυχτάνε με ένα μυστικό...

Στην Τεχνόπολη χτες βράδυ ακούσαμε (όχι για πολύ, είναι η αλήθεια) έναν τύπο που έψελνε στα αράβικα με συνοδεία τυμπάνων.

Φαντάσου κάτι σαν Osama με κρουστά, πάνω σε μια σκηνή.

Με πέτυχε (απροετοίμαστο, είναι αλήθεια) ένας θαυμαστής που με γνώρισε παρά το σπάνιο για τα δικά μου δεδομένα στυλάκι βερμούδας, ξουροκεφάλου και μουσίου.

Είμαι που είμαι σκράπας με πρόσωπα, ονόματα, τηλέφωνα, βγήκε και ο Παναγιώτης από το πουθενά αναφωνάζοντας: Αυτός εδώ είναι ο GeorgeIsYourMan και δεν ήξερα αν τον έχω ξαναγνωρίσει ή απλά είναι ένας από τους χιλιάδες καθημερινούς φανζ που μου ζητάνε αυτόγραφο.

Άσε που μου είπε και ψέματα, ότι με διαβάζει κάθε μέρα, όταν εγώ δεν γράφω κάθε μέρα.

Έτσι είναι θαυμαστές παιδί μου. Ενθουσιάζονται και ξεχνιούνται! :-)

Γκόμενες δεν είχε μαζί του, οπότε μετά τα συχαρήκια που έχω το καταπληκτικότερο, γαμιστερότερο και overall καλυτερότερο blog (δε σου βάζω λόγια στο στόμα, Πάνο, έτσι;) τον αφήσαμε ευγενικά χωρίς να τον υποβάλλουμε στο μαρτύριο του να με δει να χορεύει υπό τους χτύπους των αράβικων κρουστών.

Σήμερα λέμε να το επαναλάβουμε. Για αλλαγή δοκιμάσουμε μουσική πίου-πίου.

Για όσους ενδιαφέρονται για ένα φοιτητικό διάλογο που μ' αρέσει, κλικ εδώ.