Πάω πολύ μια πρώην μου, τη Βιβή.
Κορίτσι απλό όσο δεν πάει, το οποίο κάποια στιγμή μετά από ενάμισι χρόνο βαρέθηκα και το άφησα (σκληρό αλλά αληθινό). Μου πήρε τόσο καιρό για να καταλάβω πως δεν ήταν αυτό που ήθελα τότε.
Πέρασαν από τότε δύο χρόνια στα οποία έχουμε πολύ καλή επαφή. Μου πήρε τόσο καιρό για να καταλάβω πως όσο τότε δεν άντεχα σε αυτή τη σχέση, τόσο η Βιβή μεταμορφωνόταν σε ένα τρομερά υπεύθυνο άτομο, σωστό, ηθικό και αισθησιακό, ένας τρομερός συνδυασμός για μια μακροχρόνια σχέση.
Και αυτό που μάλλον θέλω να πω είναι ότι την ευχαριστώ για όσα ζήσαμε μαζί. Έχουμε αλλάξει πολύ από τότε. Για μένα δεν ξέρω, αλλά η Βιβή σίγουρα άλλαξε προς το καλύτερο και δεν έχετε ιδέα πόσο γουστάρω που την βλέπω ευτυχισμένη!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα καλύτερα...
1 σχόλιο:
Δε φαντάζομαι να σκέφτεσαι να δοκιμάσεις ξανά μαζί της; Όπως λέω (αηδιαστικά συχνά): you can never go back.
Πάντως, όταν το ερωτικό έχει φύγει από τη μέση, κάθε αξιόλογη φίλη ομορφαίνει τη ζωή σου, όσο εσύ παιδεύεσαι ψάχνοντάς την στο πρόσωπο άλλων ;-)
Δημοσίευση σχολίου