Κρασί, Ancona, Θεολόγοι και Κολοκοτρώνης - Part 1

Μέρος Πρώτο: Κρασί

Το είχα ένα άγχος να σας πω την αλήθεια. Τρεις μέρες μακριά από τη βάση μου είναι λίγο κάπως για τη δουλειά μου, γιατί εχώ δεν έχω σαββατοκύριακα και αργίες. Αλλά πολύ το γούσταρα το κρασάκι, πολύ τις πάω τις παρέες που βρίσκω σε τέτοια gatherings και στο κάτω-κάτω κρουαζιέρα είναι και θα περάσουμε καλά.

Ξεκίνησα λοιπόν στις 7 το πρωί της Παρασκευής και πήγα στα γραφεία της Superfast στη Φιλελλήνων. Μαζευτήκαμε, χωθήκαμε και σε ένα πούλμαν και ξεκινήσαμε για Πάτρα. Οι περισότεροι στο γκρουπ είχαν πιεί μόνο ένα βιαστικό καφέ και δεν ήταν για πολλά-πολλά πρωινιάτικα.

Ευτυχώς στο δρόμο λύθηκε η γλώσσα τους και άρχισα να έχω ανταγωνισμό στην πολυλογία μου. Φυσικά, τα 3-4 άτομα που με πρωτογνωρίσανε δε με πηγαίνανε με την καμία (hm, I see a pattern here).

Η πρώτη μέρα θα περνούσε σχετικά απαρατήρητη αν δεν είχαμε ένα σεμινάριο οινογνωσίας να μας ξυπνήσει. Έτυχε στο πλοίο μάλιστα να έχουμε τον διεθνούς φήμης κονιακοποιό κύριο Σπύρο Μεταξά στην παρέα μας, ο οποίος ήταν γαμώ τα τυπάκια. Καμία σχέση με το σεμινάριο, απλά ήθελε να ανεβάσει μια Ferrari του στο Monaco. Άλλωστε από το '98 και μετά δεν κάνει κάποια συγκεκριμένα δουλειά.

Ο οινοδάσκαλός μας που τον ήξερε από τα γενοφάσκια του δε μας είπε τίποτα άλλο εκτός τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του κυρίου Μεταξά (ο δάσκαλος είναι δείγμα ανθρώπου) αλλά εμείς όπως και νά'χει τα μάθαμε τα κουτσουμπολιά μετά.

Ο Μεταξάς λοιπόν είναι 74 χρονών. Η γυναίκα του είναι μια αμερικανίδα 37 ετών και μοιάζει 17 (είναι θεά με th κεφαλαίο). Και δεν έχει μόνο εξωτερικό κόσμο αλλά και εσωτερικό. Καλλιεργημένη, θα έλεγε κανείς. Και ο Μεταξάς την τρύγισε δις τα τελευταία έξι χρόνια αφού της έκανε από ένα παιδί πριν 3 και πριν 6 χρόνια. Και δεν ξέρω τι μου λέτε εσείς αλλά εγώ πολύ θα ήθελα στα 74 μου να ήμουν τόσο δυστυχισμένος, κι ας λένε ότι θέλουν πίσω από την πλάτη μου.

Μετά το σεμινάριο, πήγαμε για καφέ. Το Superfast V που κάνει το Πάτρα-Ανκόνα, εκτός από γρήγορο είναι και γαμάτο πλοίο. 185 ευρώ για πήγαινε-έλα από Σύνταγμα με εξωτερικές καμπίνα, 14 κρασιά και ζεστές κουβερτούλες σε ένα πλοίο που δεν καταλαβαίνεις πως είναι πλοίο είναι το κάτι άλλο.

Αριάδνη και Τίμο, εγώ σας την έκανα τη διαφήμιση, αναμένω τα ποσοστά που είπαμε από τις πωλήσεις, ναι;

Το βράδυ μαζευτήκαμε στο μεταμεσονύκτιο μπαρ όπου γνωρίσαμε τον Τίμο. Ο Τίμος, μια χαρά παιδί (προσφάτως παντρεμένος όμως, οπότε μαζευτείτε και καθίστε σε κάνα καραφλό instead) ήρθε και συστήθηκε.

Ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα, δε συστήθηκε ακριβώς γιατί είναι λίγο ντροπαλός, αλλά τέλος πάντων μας είπε πως δουλεύει για τη διαφημιστική της Superfast όταν τον ρώτησα "κι εσύ ο μορφονιός που σε κόβω να μας τρως όλες τις γκόμενες, ποιός είσαι;"

Κάποια από το γκρουπ αναφώνησε πως ήταν πολύ καλή ιδέα αυτή της οινογνωσίας. Ο Τίμος της εξήγησε πως προσπαθούν να κάνουν κι άλλες θεματικές εκδρομές, και πολλά εξαρτόνται από το πως θα πάει αυτή η πρώτη -πειραματική- εκδρομή. Έτσι, η κυρία ενθουσιασμένη είπε πως θα ήθελε να πάει σε σεμινάρια μελισσοκομίας, εκτός από οινογνωσίας.

Κάπου εκεί εγώ μετά βίας κρατήθηκα για να μην ξεφωνίσω πως ίσως η Ανκόνα να μην παρουσιάζει έντονο μελισσοκομικό ενδιαφέρον, καθώς και το ότι θα ήταν λίγο δύσκολο να μαζέψουν 50 άτομα με ερασιτεχνικό ενδιαφέρον στη μελισσοκομία για μία εκδρομή σε ένα πλοίο γεμάτο μελίσσια και μέλισσες. Αλλά τα κατάφερα δεν είπα λέξη.

Έτσι, ακούσαμε τον Τίμο, ο οποίος κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να μας πει για τις μελοπαραγωγικές συνήθειες των μελισσών επί δεκαπέντε ολόκληρα λεπτά. Και ήταν ίσως ο μόνος ο οποίος δεν με κοίταξε με μίσος όταν μετά από έξι λεπτά αφήγησης για τις μέλισσες, όταν ρώτησα σε τι διαφέρει το μέλι από το βασιλικό πολτό. Και μετά από μια συνολική αφηγηση 14 λεπτών (την οποία ίσως εσείς να μην αντιλαμβάνεστε αυτή τη στιγμή, αλλά καθίστε σε μια παρέα αγνώστων και ακούστε το πώς λειτουργούν οι μέλισσες για 14 λεπτά και τα ξαναλέμε), όταν ο Τίμος μας είπε πως με το σπέρμα της μιας φοράς μια βασίλισσα γεννάει χιλιάδες αυγά για 5 χρόνια, εγώ ήμουν στο όριο της υπομονής μου ψάχνοντας έναν τρόπο να αλλάξω το θέμα της συζήτησης.

Οπότε πάνω στο θέμα της γέννας, μέσα στο γκρουπ των αγνώστων που απολάμβαναν ήσυχα το ποτό τους, εκ των οποίων πολλοί ήταν επιχειρηματίες και γενικότερα άνθρωποι που θα χαρακτηρίζε κανείς "σοβαρό και καταξιωμένο κοινό" κάνω στον Τίμο:

- Το ήξερες πως ο οργασμός του γουρουνιού διαρκεί 30 λεπτά;

Κάπου εκεί σταμάτησαν τα ρολόγια να κινούνται. Οι σερβιτόροι πάγωσαν στις θέσεις τους στιγμιαία. Μέχρι και η μουσική που έπαιζε στο background σταμάτησε. Μέχρι και τα κύματα κοκκάλωσαν στη θέση τους μέχρι κάποιος μετά από πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα να κοιτάξει το ρολόι του αμήχανα και να πει:

- Πωπω, κοίτα τι ώρα πήγε... Δεν πάμε για ύπνο;

Και κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη βραδιά...