23.8.05

Κούκου

Μια που πιάσαμε τα όνειρα, θυμήθηκα ένα άλλο κουφό όνειρο που είδα όταν ήμουν μικρός, πριν ένα χρόνο δηλαδή.

Είχα μείνει λέει Χημεία στην Γ' λυκείου. Ο Κτενάς με είχε κόψει και ήμουν πλέον 27 χρονών γαϊδούρι και δεν περνούσα τη Χημεία με τίποτα.

Δίνω για τελευταία φορά Χημεία και έπρεπε οπωσδήποτε να την περάσω γιατί αλλιώς δε θα μπορούσα ποτέ να τελειώσω το Λύκειο.

Έχω κάτσει λοιπόν να γράψω αλλά με παίρνει η νύχτα κι εγώ ακόμα γράφω σε μια τεράαααστια αίθουσα, όπου είμαι ολομόναχος.

Και τότε μπαίνει μέσα στην αίθουσα μια κουκουβάγια και κάθεται σε ένα κλαδί από το δέντρο που (φυσικά) είναι φυτεμένο στη μέση της αίθουσας. Είναι, δηλαδή, πάνω από το κεφάλι μου.

Αρχικά δεν την προσέχω την κουκουβάγια, αλλά μετά από λίγο αρχίζει τα κουκουβάου και τα κουυυυυυυ-κουυυυυυυ και με τσαντίζει σε σημείο που δε μπορώ να θυμηθώ ούτε το χημικό τύπο του νερού.

Κι έτσι όπως δε μου κάθονται οι απαντήσεις στη Χημεία, με τσαντίζει η κουκουβάγια και τινάζομαι στον αέρα και της δίνω μια κλωτσιά, σαν κάτι καρατέκα παιχνίδια του στυλ Street Fighter και Mortal Kombat. Πολύ ξεγυρισμένη κλωτσιά όμως. Στροφή στον αέρα και βρήκα την κουκουβάγια ακριβώς στο κέντρο και την έστειλα στο διάολο.

Το θέμα είναι όμως πως από αυτό το όνειρο ξύπνησα βραδιάτικα με το που κλώτσησα την κουκουβάγια και δεν κατάλαβα γιατί. Στο καπάκι όμως ξανακοιμήθηκα, ζήτημα να ήμουν ξύπνιος για 3 δευτερόλεπτα.

Το όνειρο το είχα ξεχάσει τελείως όταν ξαναξύπνησα το πρωί και πήγα για κατούρημα. Δε μπορούσα να πατήσω το δεξί μου πόδι από τον πόνο.

Γυρνάω στην κρεβατοκάμαρα και βρίσκω κάτι κόκκινα σημαδάκια στον τοίχο.

Και τότε μου έρχεται σαν φλασιά το όνειρο και συνειδητοποιώ πως μέσα στον ύπνο μου είχα πάρει φόρα στο κρεβάτι και κλώτσησα τον τοίχο με όλη μου τη δύναμη.

10 σχόλια:

Lili είπε...

Το κερατο σου ρε γιωργο, ποσες ομοιοτητες πια??
Και γω το χω κανει αλλα ονειρευομουν οτι κλωτσαγα τον γκομενο που με ειχε βουτηξει(στο ονειρο).


Τωρα τα δυσαρεστα

κουκουβαγια=σοφια, η ικανοτηtα να βλεπεις στο σκοταδι και να αναγνωριζεις τις αγνωστες πτυχες του ειναι σου του υποσυνειδητου σου.


Και συ το κλωτσησες...σε ενα δωματιο που συμβολιζει την μαθηση και την εξελιξη...










ok.
that explains a LOT.
:P

alex είπε...

Εγώ θα δώσω μεγαλύτερη προσοχή στο ότι είσαι τούβλο στην Χημεία.

Αυτό σημαίνει ότι ποτέ δεν θα πας μπροστά και πως ακόμα και μια κουκουβάγια είναι πιο έξυπνη από εσένα.

Αναλαμβάνω να σου κάνω ιδιαίτερα μαθήματα για να περάσεις επιτέλους την τάξη και να ζήσει και το σοφό πουλί.Παίρνω μόνο 45Ε την ώρα :P

. είπε...

για να συμπληρώσω την lili, όχι μόνο απορρίπτεις την μοναδική ευκαιρία σου να πετύχεις σε κάτι που πλέον έιναι ξεγραμμένο (γι αυτό η άθουσα είναι τεράστια,νιώθεις ανήμπορος), αλλά του "αγαπάς"το κέρατο. τουτ'έστιν μάλλον δεν έχεις επίγνωση της άγνοιάς σου, οπότε και τιμωρείσαι (βλ πόνος ποδιού). μιας και αναφερθήκαμε σε πόδι... ψάξε κι αυτό "όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια". :PPpppPPPpppP

TziNtziras είπε...

τελικα ομως το περασες το μαθημα?

sikia είπε...

George, τα πουλιά δε τα κλωτσάμε, τα αγγαλιάζουμε και τα φιλάμε.

Lili είπε...

και για να συμπληρωσω την συκια μας(χελοου αγορι μου)...ενιοτε τα μπουκονομαστε κι ολας.
Αλλα ποτε δεν τα κλωτσαμε, ζαμε, ειδικα αν ειναι μικρα και ελεγχουν ολη την υπαρξη αυτου που τα κουβαλαει...

Your Man είπε...

Α να χαθείτε βρωμόπαιδα, καβλώσαμε μεσημεριάτικα!

Roark είπε...

Μη μου πεις ότι πήγαινες στο 6ο Καλλιθέας;

Έχεις ακόμα εφιάλτες με τον Κτενά;

Your Man είπε...

Ναι, 6ο Καλλιθέας.

Είδα έχουμε ίδια ηλικία, άρα ήμασταν συμμαθητές.

Ποιός είσαι; Email me: g@GeorgeIsYourMan.com

Ανώνυμος είπε...

δεν υπάρχει κτενάς που να μην είναι αρχίδι