26.3.10

Λίιιζα, μπανάαανα!



Λίζα. Ιχθύς στο ζώδιο. Εικοσι τεσσάρων Μαρτίων.

Γέννημα θρέμα κορίτσι βορείων προαστίων που κατεβαίνει στα νότια μόνο το καλοκαίρι για να πάει στα παραλιακά κλαμπ της Βούλας.

Εμφανίζεται συνήθως με το τρίπτυχτο αμαξάκι Mini, τσάντα Louis Vuitton, παπούτσια Louboutin, αν και η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι είναι πιο χαλαρή.

Γενικά είναι το είδος γυναίκας που οι άνδρες εκλαμβάνουν ως sexy bitch. Στην πραγματικότητα δε διαφέρει και τόσο πολύ από τις περισσότερες γυναίκες της ηλικίας.

Απλά, λόγω του μεγάλου κοινωνικού της κύκλου, έχει αποκτήσει ελάχιστη υπομονή προς υποψηφίους κόλακες. Ενώ θα μπορούσε να έχει διαφορετικό άνδρα κάθε μέρα, και από μεγάλη επιλογή ωραίων ανδρών, μετά τους δύο πρώτους της άνδρες (τα στανταράκια: έναν οικογενειακό φίλο από το εξοχικό τους και ένα παιδί από το σχολείο της), άρχισε φυσικά να ψάχνει κάποιον που να την εξιτάρει εγκεφαλικά, καθώς έλεγε.

Κάποια στιγμή λοιπόν γνώρισε τον Ιάκωβο.

Ο Ιάκωβος ήταν μπαρμαν στο αγαπημένο της μπαράκι. Ή μάλλον, για να το θέσουμε ρεαλιστικά, ο Ιάκωβος ήταν μπάρμαν σε αυτό που αμέσως από εκείνη τη βραδιά και μετά έγινε το αγαπημένο της μπαράκι.

Η Λίζα τραβούσε όλη της την παρέα στο Huxley, γιατί της άρεσε η ατμόσφαιρα. Δεν ήθελε και πολύ να καταλάβουν όλοι, Ιάκωβου συμπεριλαμβανομένου, ότι η ατμόσφαιρα της άρεσε κάθε μέρα εκτός από Τρίτη και Τετάρτη που ο Ιάκωβος είχε ρεπό.

Κάθε βράδυ, η Λίζα κρατούσε διακριτική απόσταση από τη μπάρα. Πάνω απ' όλα ήταν μια κιουρία. Κρατούσε διακριτική απόσταση και έριχνε κλεφτιές ματιές μόνο όταν μπορούσε να τις δικαιολογήσει επειδή έλειπε κάποια κοκα κόλα από το τραπέζι της.

Η ιστορία αυτή τράβηξε τρεις μήνες, κατά τους οποίους η Λίζα αγνοούσε κάθε άλλο αρσενικό που προσπαθούσε να την προσεγγίσει. Τα βράδια σκεφτόταν τον Ιάκωβο, σε μια παραλία και μια φωτιά δίπλα στην οποία θα έκαναν έρωτα μέχρι το ξημέρωμα.

Σύντομα θα είχε την ευκαιρία της, γιατί όπως ο βήχας, έτσι και ο έρωτας.

Ένα βράδυ που το μπαράκι ήταν χαλαρό, οι ματιές τους διασταυρώθηκαν δυο-τρεις φορές πριν ο Ιάκωβος βγει από το μπαρ για να φέρει τα κερασμένα σφηνάκια στην κοριτσοπαρέα με τους δύο καληνυχτάκηδες – γκομενοφύλακες για τις δεσμευμένες και ταξιτζήδες για τις υπόλοιπες.

Μαζεύοντας τα σφηνάκια, ανταλλάξανε ονόματα.

Το ίδιο βράδυ, η Λίζα πήγε σπίτι χαρούμενη γυναίκα. Ο Ιάκωβος από κοντά ήταν ακόμα πιο ωραίος, με ωραίο χαμόγελο και σταρένιο δέρμα. Ήταν χειμώνας και δε μπορούσε να διακρίνει το πόσο γυμνασμένος ήταν, αλλά σίγουρα δε θα την απογοήτευε η θεά του σώματός του.

Δύο μέρες αργότερα, η Λίζα είχε γενέθλια, κάλεσε πολύ κόσμο στο μπαράκι και καθότι ήταν το birthday girl, θα μπορούσε να μιλήσει σε οποιονδήποτε χωρίς να καρφωθεί.

Ο Ιάκωβος κατάλαβε ότι αυτή ήταν η ευκαιρία του και χώθηκε. Πολύ εύκολα πήρε τηλεφωνάκι, έστειλε μηνυματάκι, έγινε το κοννέ.

Της είπε ότι επειδή δουλεύει βράδυ, δεν έχουν πολλά ελεύθερα βράδια να βγούνε, μόνο Τρίτη και Τετάρτη. Την Τρίτη εκείνη δε θα μπορούσε, οπότε της πρότεινε να βγούνε Τετάρτη.

Η Λίζα ήδη ένιωθε αρκετά οικεία μαζί του. Τον είχε δει άλλωστε πολλές φορές στο μπαράκι, οπότε δε χρειαζόταν και πολύ.

Πήγε και την πήρε με τη μηχανή, και πήγανε για σινεμά και βάφλα. Ωραίο ραντεβού. Τα πρώτα συνήθως είναι, ειδικά αν ο ενδιαφερόμενος έχει ήδη περάσει κάποια τεστ στο μυαλό της ενδιαφερόμενης και δεν έχει τίποτα να αποδείξει.

Το δεύτερο ραντεβού δόθηκε για μια μέρα που ο Ιάκωβος θα σχολούσε κατά τις 3 το βράδυ.

Εμείς το μάθαμε την άλλη μέρα το σκηνικό, καθώς μας το διηγόταν η Λίζα:

«Έρχεται και με παίρνει από το σπίτι. Είχα πει να μη βαφτώ πολύ αλλά είχα τόση πολλη ώρα στη διάθεση μου που επιτέλους χρησιμοποιήσα κι εκείνα τα γαλακτώματα που μου είχατε πάρει δώρο στα γενέθλιά μου.

Είχα κάνει και αποτρίχωση. Δεύτερο ραντεβού άλλωστε... καταλαβαίνετε.

Πάμε σε αυτή την αηδία, μια τρύπα κάπου στο κέντρο. Ήθελα νά'ξερα πού το βρήκε. Ευτυχώς μόνο ένα ποτό ήπιαμε, και μετά πρότεινε να πάμε για ένα δεύτερο στο σπίτι του. Ε, ήταν που ήταν μαλακία το μέρος, δε μου φάνηκε και τόσο κακή ιδέα.

Με το που μπαίνουμε στο ασανσέρ, αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό. Ήταν καλός. Ήξερε τι έκανε ρε παιδί μου. Τον κρατάω σε απόσταση, αλλά όχι πολύ μεγάλη.

- Για ποτό δεν είπαμε;
- Φυσικά μωρό μου, μου λέει και μου χαμογελάει.

Μπαίνουμε σπίτι, μου βάζει ένα ποτό. Μόνο βότκα είχε, τι να κάνω, την ήπια. Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων μέχρι που με ξαναφίλησε και μετά σταματήσαμε να μιλάμε.

Αρχίσαμε ωραία, αργά, μετά παθιασμένα. Πολύ πάθος. Μου έσκισε το καλτσόν και με άναψε ακόμα περισσότερο.

Αρχίσαμε να γδυνόμαστε. Έχει ένα πολύ ωραίο κορμί, αλλά πού νά'ξερα η γυναίκα, πού νά'ξερα...»

Καθώς ακούμε την ιστορία της Λίζας, κοιτιόμαστε περίεργα. Οι κοπέλες άρχισαν να τσιρίζουν από ανυπομονησία αφού ακούγανε γι αυτό το μπάρμαν για τρεις μήνες τώρα.
«Κορίτσια, καταστροφή. Ήταν μικρός.»
Σε απλά λίζικα, αυτό δεν αναφέρεται σε ηλικία. Αναφέρεται σε πόντους.

Ήταν θέμα το οποίο δεν είχε ξαναπέσει στο τραπέζι πρόσφατα, οπότε γρήγορα έγινε φλέγον.

«Και εκτός από μικρός, ήταν και μαλάκας.

Τον φιλούσα και τον χάιδευα στο αυτί μόνο. Με το που βγάζει το μποξεράκι, εγώ ήμουν κυρία. Στάθηκα στο ύψος των περιστάσεων και δε μπορώ να πω το ίδιο και για εκείνον!

Παίρνει το χέρι μου, το βάζει στο επίμαχο σημείο, και πιάνω κάτι. Στην αρχή νόμιζα ότι πιάνω κάτι άλλο. Δε μπορεί, λέω, κάτι λάθος έχω κάνει. Ή έχει τρία αρχίδια ή έχει κάποια τεράστια κρεατοελιά, δε μπορεί!

Αυτό ήταν μισή χούφτα πράμα.

Αρχίζω να τον χαϊδεύω πιο έντονα για να γουστάρει περισσότερο, αλλά δεν είδα αποτέλεσμα. Ξεκινάω να βογκάω, να γρατζουνάω, να δαγκώνω. Τζίφος!

Κάποια στιγμή το κατάλαβε και ο χριστιανός και μου κάνει:

- Μην τρελλαίνεσαι, δεν έχει άλλο, μέχρι εκεί πάει!

Ε, εκεί είναι που τρελλάθηκα!

- Τι μου λες τώρα; Κάθε μέρα επί τρεις μήνες περίμενα αύτη τη στιγμή και τώρα μου λες ότι αυτό είναι όλο! Ποιόν περιμένεις να ικανοποιήσεις με αυτό;

Και εκεί λοιπόν μου απαντάει με ένα ναρκιστικό χαμόγελο:

- ...Εμένα!»




Η ιστορία της, όπως ήταν φυσικό, μας κόλλησε για πολύ καιρό και φυσικά η Λίζα δεν ξαναπάτησε στο Huxley. Για κάποιο λόγο που ακόμα δε μπορούμε να εξηγήσουμε, ακόμα πιστεύει πως ο Ιάκωβος την είχε κερδίσει πρώτα εγκεφαλικά, παρόλο που τον γούσταρε επί τρεις μήνες πριν μιλήσουν για πρώτη φορά.

Εντάξει, καταλαβαίνω ότι οι γυναίκες είναι περίεργα όντα και κάποιες μπορεί να πιστεύουν στην τηλεπάθεια, οπότε δεν ξέρω αν ο Ιάκωβος την κέρδισε εγκεφαλικά, αλλά πάντως σίγουρα δεν την κέρδισε φαλλικά.



22 σχόλια:

angie philosopher είπε...

Κρίμα, κρίμα, κρίμα! Και σε ποια δεν έχει συμβεί βέβαια... τι να κάνεις... το τεστ της παλάμης βέβαια 9 στις 10 αποδίδει.

Maria Rafaella είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Demelene είπε...

Η ιστορια ειχε γέλιο αν και μου θυμίζει ανέκδοτο απλά με άλλα ονοματα και τοποθεσίας.

Αν επιτρέπεται Αγγελική ή κάθε άλλος/η γνωστης, πιο ειναι το τέστ της παλάμης?

angie philosopher είπε...

Η παλάμη συνήθως είναι ανάλογη του μεγέθους του μορίου. Συνήθως...

Your Man είπε...

Αγγελική, μη συστήνεις τέτοια πράγματα στον κόσμο.

Εννιά στις δέκα φορές λες ότι δουλεύει, αλλά εννιά στις δέκα δουλεύει και η επιλογή στα τυφλά.

Αυτή η μία στις δέκα είναι που κάνει τη ζημιά...

angie philosopher είπε...

Εντάξει παιδιά, μην το δοκιμάσετε αυτό στο σπίτι. Είναι επικίνδυνο!

Unknown είπε...

Εγω και η Λίζα αν βρισκόμασταν για καφέ θα είχαμε πολλά να πούμε!

amalthia είπε...

Λίιιιζα Μπάμιααα!

γι'αυτό λοιπόν καλύτερα να μην ερωτευόμαστε προτού προχωρήσει η σχέση-γνωριμία σε όλα τα επίπεδα.

και μη μου πείτε οτι
"δεν είναι στο χέρι μας πότε θα ερωτευτούμε"
γιατί θα σας πω
"όχι δεν είναι στο χέρι μας αλλά είναι στο μυαλό μας"

ακόμα χειρότερα

Demelene είπε...

amalthia αυτο που λες δεν ειναι έρωτας αλλά κάτι άλλο και δεν αναφέρομαι στην απλή εξήγηση "μαλακία" αλλά κάτι σε ερωτική κάψα.

Η έννοια του έρωτα περιλαμβάνει προσωπικότητα και χαρακτήρα και δεν μπορεί να υπάρξει αξιομαμωτικά χωρίς να γνωρίσεις τον άλλον. Αν ερωτεύεσαι κάτι, τότε ειναι μια εικονα που δημιουργείς για να αυτο-παραμυθιαστεις και να δικαιολογήσεις την μια και καθολική "ερωτική κάψα"

be2beyourself είπε...

Ααααα… για αυτό οι γκόμενες κοίταζαν τα χέρια μου τόσο επίμονα, και έλεγαν δεν είναι δυνατόν!! ;)

Unknown είπε...

χαχαχα βγαλτε ολοι τις φωτο προσωπου απο το facebook και βαλτε φωτο... ΠΑΛΑΜΗΣ !!!

Alitovios είπε...

Αν οι φίλες σου, σού λένε για το μέγεθος της πούτσας των γκόμενών τους, τότε μάλλον πρέπει να περάσεις στο επόμενο στάδιο, friends with benefits.

amalthia είπε...

@Demelene
έγραψα για γνωριμία σε ΟΛΑ τα επίπεδα όχι μόνο στο σεξουαλικό.

και ναι αυτό που ΝΟΜΙΖΕΣ οτι περιγράφω δεν είναι έρωτας,συμφωνώ.

έρωτας όμως δεν είναι και το παραμικρό καρδιοχτύπι που κρατά κάνα μήνα και μετά σου φεύγει γιατί δεν γα..ει καλά ο άλλος ή γιατί δεν σε πήρε τηλέφωνο στις 8.10 !

Demelene είπε...

amalthia, τα βαπτίζουμε ολα μαζί συνολικά έρωτα. Αν βάλεις τον πνευματικό παράγοντα στον έρωτα, τότε τι ακριβώς μπορείς να ερωτευτείς όταν δεν ξέρεις τον άλλον ή ότι ξέρεις δεν έχει την απόδειξη/εξακρίβωση/επαλήθευση του χρόνου?

Δηλαδή σε πρώτη φάση η αισθηση γνωριμίας που έχεις ειναι μια ψευδαίσθηση που έχεις, αν θες ενα ψέμα που λέμε στον εαυτό μας, για να δικαιολογήσουμε χίλια μύρια άσχετα.

Εκτός βέβαια και αν βγάλεις έξω από τον ορισμό του έρωτα, την πνευματικότητα και τότε ειμαστε κομπλέ.

Μην παρεξηθώ, δεν λέω να μην ερωτευτουμε, απλά λέω να έχουμε και μια συναίσθηση τους ψέματος που λέμε στον εαυτό μας και μιας πραγματικότητας που δεν περιλαμβάνει γνώση του ερωτευσιμου αλλά μονο επιφανιακά χαρακτηριστικά και πόθους του σώματος και μυαλού μας. Ωραια ειναι, καλό το συναισθημα αλλά και με αυτογνωσία.

amalthia είπε...

καλά denmelene έχεις καταλάβει οτι όσο πάει συμφωνούμε όλο και πιο πολύ?

επίσης ο man θα μας ξεχέσει που καθόμαστε και τρολάρουμε!!

Your Man είπε...

Και τρολλάρετε, και ψωλάρετε...

aphtha είπε...

Κρίμα το κορίτσι. Ο διάλογος στο τέλος δεν υπάρχει! Φαντάζομαι βέβαια την ίδια ατάκα θα την έχει προβάρει σε όλες αυτός- μην τρελλαίνεσαι, δεν έχει άλλο!

Devilio είπε...

@ Demelene & amalthia: ερωτας ειναι η παραγωγη χημικων ουσιων- ορμονων απο τον εγκεφαλο μετα απο διέγερση του οσφριτικου επιθηλιου και του οπτικου νευρου απο μια συγκεκριμενη παρουσια. ΝΑΙ, υπαρχει ερωτας με την πρωτη ματια, για την ακριβεια αν περιμενεις δευτερη μαλλον δεν ειναι ερωτας με τη βιολογικη εννοια του όρου και οχι δεν εχει να κανει με την προσωπικοτητα του αλλου, αλλιως δεν θα αναρωτιομαστε γιατι παντα ερωτευομαστε το λαθος ατομο. ΟΧΙ δεν κραταει ενα μηνα η οσο να υπαρξει ενα ασχημο πηδημα, κραταει απο 6 μηνες μεχρι 2 χρονια και αν εισατσε τυχεροι και μετα καλυφθει απο καποιο αλλο συναισθημα παλι καλα, αλλιως εμεις να ειμαστε καλα.

αυτο που περιγραφετε δεν ειναι ερωτας, ειναι σεβασμος, αγαπη, παραμυθακι, παθος η οπως αλλιως θελετε το λετε, αλλα δεν ειναι ερωτας. συμφωνω απολυτα οτι η αγαπη εχει ολα οσα αναφερατε και ειναι πολυ ωραιο να αγαπατε το σωστο ατομο και αυτο το ενα που αξιζει, αλλα μην συγχεετε την αγαπη με τον ερωτα... καμια σχεση μεταξυ τους.

Τελος ισως να εισαστε τυχεροι που δεν θα συμφωνησετε μαζι μου... σημαινει οτι δεν σας εχει σκασει μυτη αυτο το ενα κατι που θα σας τρομαξει...

γιωργο σορρυ για την αναλυση, μη με βρισεις...

amalthia είπε...

@devilio

δεν είναι μαλακία να περιγράφουμε τον έρωτα?εγώ δεν έκατσα να πω τι είναι έρωτας,γιατί τον έχω ζήσει και βάση εμπειρίας ΔΕΝ περιγράφεται...

...η μόνη μου αναφορά είναι στο τι ΔΕΝ είναι έρωτας.αυτό είναι πιο εύκολο να το ορίσεις.και εμένα μου αρέσουν τα εύκολα...

άσε που πιστεύω πως ο έρωτας είναι υπόθεση προσωπική και βάση αυτού μιλούσα (έγραφα).

θα ζητήσω και εγώ συγγνώμη απο τον μάν...έτσι για να φανώ καλή.

Ανώνυμος είπε...

Μικρό αλλά τουλάχιστον το λειτουργούσε ο τύπος. Φαντάζεσαι να της έβγαινε "στο αλλιώτικο" και να της έλεγε "Λιζάκι θα με στραπάρεις να γουστάρεις; "

-χαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Θα έλεγε κανείς ότι εν έτη 2010
Ο έρωτας θα είχε απαγκιστρωθεί από το αντρικό όργανο, ως προϋπόθεση για την ύπαρξη του
Τόσα βοηθήματα υπάρχουν
Σ.Λ.

Ανώνυμος είπε...

το 'μικρό' είναι μια πραγματικότητα. Μου χει τύχει και ξέρω. Ομως αυτό που λένε οτι 'το μέγεθος δεν μετράει τόσο πολύ' είναι αλήθεια.

Στην περίπτωση που μου έτυχε, αυτό που με ενόχλησε περισσότερο δεν είναι το με΄γεθος, αλλα το ότι το άτομο δεν έκαμνε τίποτα άλλο για να με ικανοποιήσει. Και παρόλο που του τοέλεγα με τρόπο, αυτός έκανε πως δεν καταλαβαίνει.

Ενώ είχε απαιτήσεις απο μένα να του κάνω κόλπα, ο ίδιος ΔΕΝ ΈΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. Ουτε έσκυψε ¨εκει κατω¨ ουτε χαιδευε πουθενά αλλου. Αλλα περίμενε μόνο με το μπαινει-βγαινει να μεταμορφωθεί σε μεγάλο γα...ιά.

Εγώ ξέρω ότι όταν υστερούμε κάπου, αναπτύσσουμε τα ταλέντα μας σε άλλους τομείς.

Αυτή η συμπεριφορά του ήταν που με έδιωξε απο κοντά του και όχι (τόσο)το μέγεθος.

gadem