16.8.06

Τι θα ήμασταν χωρίς το θάνατο;

Αφού έγραψα ένα μακροσκελές ποστ για το πόσο άσχημη θα ήταν η ζωή μας (και πόσο άσχημη θα κάναμε τη ζωή των γύρω μας) αν δεν πεθαίναμε παρά μόνο από ατύχημα, αποφάσισα να μη το δημοσιεύσω.

Αντί αυτού, θα σας πω ότι σήμερα ήταν η πιο βαρετή έξοδός μου για όλο το καλοκαίρι. Γνώρισα κάτι Λιβανέζους και μετά κάτι πιτσιρίκια. Τα πιτσιρίκια στο άνθος της νιότης τους ήταν μέσα στη μούχλα και στη βαριεμάρα. Οι Λιβανέζοι πάλι ήταν όλο γέλια, πανηγύρια και χαρά.

Χμμμ...

4 σχόλια:

diki είπε...

Μετά την Kim όλα φαίνονται ξενέρωτα, έτσι my man;

vasvoe είπε...

πριν καμιά βδομάδα περιμένοντας να πληρώσω στο σουπερμάρκετ, μπροστά μου στη σειρά ήταν μια οικογένεια από το λίβανο. τους έπιασε κουβέντα η ταμείας... πω πω τί πάθατε κι εσείς, και τώρα γυρνάτε; δεν φοβάστε; (το σουπερμάρκετ μου είναι στο αεροδρόμιο)
αυτοί άρχισαν να απαντάνε πως όχι, στην τηλεόραση είναι πάντα πιο άσχημα τα πράγματα, μην ανησυχείτε...
what the fuck??

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι πως τέτοιες αντιθέσεις σε κανουν να σκέφτεσαι....

astrolabos είπε...

Βασικά όντως δεν είναι και τόσο χάλια τα πράγματα. Σε ένα ρεπορτάζ που είχε δείξει το Mega, η Νότια Βυρρητός φλεγόταν και σε κάποιο τουριστικό προάστιο έξω από την Βυρρητό ήταν σαν να μην είχε γίνει πόλεμος ποτέ.