Το κουβαδάκι σου και σ' άλλη παραλία

Πρωί-πρωί, η Εύη ήταν μια κουκλάρα.

Όχι από αυτές τις ψέυτικες, τις πλαστικές, τις ψωνισμένες. Καμία σχέση.

Η Εύη είναι από τις άλλες, τις αληθινές, τις πραγματικές, τις ζεστές, που δεν κωλώνουν σε τίποτα και στροφάρουν γρήγορα. Και παρόλο που είναι 23, είναι γυναικάρα, όχι κοριτσάκι.

Εκείνο το πρωί, όπως κάθε πρωί, ανέβαινε σημειωτόν την Κηφισίας μέσα στο καινούριο της αμαξάκι, ένα μικρό μπλε Fiat Panda.

Σε ένα φανάρι στην Κηφισίας σταματάει δίπλα της ένας τύπος με μια καινούρια μαύρη Πόρσε. Κουστουμαρισμένος, γραββατομένος, με μεγάλο ρολόι καταδύσεων (γιατί το Κολωνάκι έχει βαθιές θάλασσες), μέσα στο air-condition του.

Η Εύη τώρα δεν είναι από αυτές που θα κοιτάξουνε δεξιά κι αριστερά, ειδικά όταν είναι καλυμένη και ευτυχισμένη, οπότε ούτε που τον έχει προσέξει. Ακούει ραδιοφωνάκι και γελάει με τις μαλακίες που λένε οι πρωινοί παρουσιαστές. Μέχρι που ο τύπος αρχίζει να κορνάρει για να της τραβήξει την προσοχή.

Γυρνάει η Εύη, και τον βλέπει να της κάνει σήμα να ανοίξει το παραθύρο.

Το ανοίγει.

Με ύφος χιλίων καρδιναλίων στην πρωινή κάψα του ηλίου και θέλοντας να αναδείξει το στάτους του, ο τύπος της κάνει (μιλώντας αργά):

- Δεν έχω ξαναδεί κούκλα σε... κουβά.

Ατάραχη η Εύη, σαν να την ενόχλησε ένα τόσο δα κουνουπάκι, του απαντάει:

- Κι εγώ δεν έχω ξαναδεί κουβά σε Πόρσε!

Και χωρίς να ανοιγοκλείσει καν τα μάτια της, κλείνει το παράθυρο και γυρνάει μπροστά της, σαν να μην έγινε τίποτα. Βάζει πρώτη και φεύγει.

Αυτή είναι η φίλη μου η Εύη.