7.10.05

Ποτέ δε θα αγόραζα...

Εγώ φίλε ποτέ δε θα αγόραζα ένα τόσο ακριβό αμάξι!

Τάδε έφη φίλος όταν στηθήκαμε στο φανάρι δίπλα στην υπ' αριθμόν ΖΥΖ-2222 Ferrari, στην αρχή της Συγγρού.

Μετά από μια γαμάτη κόντρα όπου εγώ με το Megane κατάφερα μέσα στα δύο πρώτα δευτερόλεπτα να διακρίνω με σχετική ευκολία τα πίσω φώτα της Ferrari που μου κλείνανε το μάτι παιχνιδιάρικα, γύρισα και του απάντησα:

- Γιατί δε θα την αγόραζες;
- Γιατί είναι πανάκριβη ρε φίλε, τι γιατί;
- Δηλαδή αν είχες ας πούμε ένα καθαρό εισόδημα 10.000 ευρώ το μήνα, είχες σπίτι με πισίνα, 2 εξοχικά, 2 σπίτια σε νησί, ένα διαμερισματάκι στο Manhattan, ένα σπιτάκι στη Νορμανδία και ένα μύλο στην Πάρο, πάλι δε θα το αγόραζες;
- Όχι ρε συ!
- Μα τι θα τα έκανες αυτά τα λεφτά;
- Θα αγόραζα ένα σπιτάκι να παίρνω ενοίκιο. Ρε ξέρεις πόσο καίει αυτό το πράμα;
- Πόσο καίει; Μα όταν είσαι στο ένα δεκάκις χιλιοστό των Ελλήνων που μπορούν να αγοράσουν μια Ferrari, δε σε ενδιαφέρει πόσο καίει. Γιατί αν σε ενδιέφερε το πόσο καίει, δε θα είχες 2 εξοχικά που 11 μήνες θα είναι άδεια, σπίτι με πισίνα (που μόνο τα φίλτρα της θέλουν ένα μύριο το μήνα συν poolboy), διαμερισματάκι στο Manhattan, γαλατικό σπιτάκι στη Νορμανδία (λες και θα το επισκέπτεσαι ποτέ) και ένα γαμόμυλο στην Πάρο!
- Όοοοοχι φίλε, γιατί τα άλλα είναι ακίνητα.

Κάπου εκεί σταμάτησα γιατί πλέον έχω καταλάβει πως δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να δίνεις μια μάχη την οποία ξέρεις πως δεν πρόκειται να κερδίσεις.

- Έχεις δίκιο, καίει πολύ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: