17.11.06

Late night bloggin': Σχέσεις

Οι σχέσεις είναι για να τις χέσεις.

Νομίζω πως κατάφερα να κάνω τον πιο ανώριμο, αντικοινωνικό και μονόπλευρα παρωπιδικό πρόλογο σε ένα σοβαρό ποστ που πολύ καιρό ήθελα να ξεκινήσω, το οποίο δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βγάλω, και πιστέψτε πως γράφω χωρίς συγκεκριμένο συμπέρασμα από την αρχή.

Ένας φίλος μου (όχι και τόσο φίλος μου, όπως είχε πει κάποτε ο Δήμου, αλλά γνωστός που αποκαλώ φίλο) είχε κάποτε μετρήσει πως είχα περισσότερες σχέσεις από οποιονδήποτε που είχε ακούσει ποτέ.

Και δε μιλάω για one night stands. Όχι ότι θυμάμαι πόσα ήταν αυτά, αλλά νομίζω πως μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού ενός κινέζου εστιάτορα στην china town, ο οποίος πριν έξι μήνες αρνήθηκε να πληρώσει προστασία και ήρθε ο ντουλάπας της περιοχής του για να διαπιστώσει αν κόβει καλά ο μπαλτάς του.

Όχι μιλάω για σχέσεις, οι οποίες ξεκινούσανε συνήθως με καλές προϋποθέσεις και διαρκούσανε λίγο. Πολύ λίγο. Γιατί εγώ -φυσικά- ήμουν το αρχίδι της υπόθεσης.

Πόσες σχέσεις μου μετρήσανε άραγε; Δύο; Τρεις; Tops.

Αλλά σοβαρά τώρα, οι σχέσεις είναι καταδικασμένες από την αρχή. Πόσες κάνατε στη ζωή σας; Μετρήστε τες όλες. Σε πόσες από αυτές νιώσατε πως επιλέξατε το/η σύντροφό σας τόσο όσο σας επέλεξε κι αυτός/ή;

Όχι γιατί ας πούμε αν είσαι σαν γαμώ το κέρατό μου, και περιμένεις τίποτα γενέθλια για να φιλήσεις κάποια στο μάγουλο τότε το πιο πιθανό είναι πως θα γίνεις η κολώνα του σπιτιού κάποιας την οποία δεν ήθελες να ξέρεις πριν 10 χρόνια. Ενδιαφέρον μηδέν, επιφανειακό και εκ βάθους.

Απλά ήσουν εκεί όταν το βιολογικό της ρολόι χτύπησε 12 φορές, βγήκε ο κούκος, και προκειμένου να μείνει κι αυτή σαν τον κούκο, διάλεξε εσένα. Και άλλαξε η ζωή σου σε μια βραδιά. Οι βόλτες με τους ανύπαντρους φίλους αντικαταστάθηκαν με κάτι ρομαντικό: μακαρόνια και ταινία στο Star, έξοδο με τη φίλη της και τον άνδρα της, επίσκεψη στο Ikea για ιδέες διακόσμησης, ή επίσκεψη σε πρατήριο δερμάτινων για να αγοράσεις κι ένα παπούτσι λίγο πιο ευπαρουσίαστο για όταν σε πάει στους γονείς της.

Όχι ότι δε γουστάρεις. Γουστάρεις και μάλιστα τόσο που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο.

Αλλά όπως σου είπα, αυτό το ποστ δεν είναι για σένα, μάγκα.

Είναι για εκείνους και εκείνες που έχουν παραπάνω από μία επιλογή και σε κάποια φάση την εξάσκησαν. Είπαν μέσα τους Δε θέλω εσένα, θέλω εκείνη/ον. Ζύγισαν ανθρώπους που έθεσαν εαυτό εθελοντικά ενώπιόν τους. Δίκασαν και καταδίκασαν.

Όλοι είμαστε την ίδια στιγμή ένοχοι για αδικήματα για τα οποία συνεχώς μέσα στο μυαλό μας αυτόματα καταδικάζουμε τους άλλους: Εσύ είσαι χοντρή, εσύ είσαι βλάχος, εσύ βρωμάς, εσύ δεν είσαι αρκετά κουλ, εσύ είσαι ρατσιστής, εσύ έχεις αραιά δόντια, εσένα δε σε γουστάρει η φίλη μου, εσύ είσαι πουτάνα, εσύ είσαι καλό παιδί, εσένα σε γουστάρει ο φίλος μου, εσύ είσαι μυξοπαρθένα, εσύ είσαι άσχημος, εσύ είσαι καραγκιόζης.

Και συνεχίζουμε να βαδίζουμε "αθώα" σε ένα κόσμο στον οποίο καθημερινά τσακιζόμαστε να συνεισφέρουμε άλλοι λιθαράκια και άλλοι μενίρ, καταδικάζοντας αλλήλους και μη φτιάχνοντας τον εαυτό μας.

Πώς λοιπόν να δουλέψει μια σχέση όταν πρωταρχικός σκοπός είναι να περάσουμε εμείς καλα; Όταν επιλέγουμε και επιλεγόμαστε με βάση ιδιότητες που εικάζουμε πως ο άλλος μπορεί να έχει απλά κοιτώντας τον; Σε πόσους/ες δεν ρίχνουμε δεύτερη ματιά στο δρόμο, στη σχολή, στη δουλειά, στις εξόδους επειδή τους έχουμε ήδη καταδικάσει στο μικρό ταχυδικαστήριο που διεξάγει επί 24ώρου βάσεως δίκες κεκλεισμένων των ψυχικών μας θυρών, και απουσία μαρτύρων και υπεράσπισης;

Δουλεύει λοιπόν το δικό σου σύστημα, GeorgeIsYourMan;

Και η απάντηση, μάγκες και γοργόνες, είναι πως το σύστημα δεν δούλεψε ούτε δευτερόλεπτο περισσότερο από οποιοδήοτε άλλο σύστημα που ξέρω. Η επιλογή του να προσπαθείς να κάνεις πολλές σχέσεις είναι εξίσου μαλακία με το να κάνεις λίγες ή μεσαίας ποσότητας σχέσεις.

Το μόνο αποτελέσμα με το να προσπαθήσεις όσο πιο γρήγορα να μάθεις τον νέο σύντροφό σου βάζοντας τον πολύ γρήγορα στα βαθιά για να δεις αν θα κολυμπήσει ή αν θα βουλιάξει είναι το ότι μετά από δέκα χρόνια γνωρίζεις και πέντε ανθρώπους που ξέρουν πολύ καλό κολύμπι.

Αλλά εσύ δε θέλεις να ξέρουν καλό κολύμπι. Θέλεις να κάνεις κάτι ρομαντικό όπως εκείνος που νόμιζες πως δεν είχε στον ήλιο μοίρα γιατί δεν είχε βγάλει ποτέ γκόμενα στη ζωή του: μακαρόνια και ταινία στο Star, έξοδο με τη φίλη της και τον άνδρα της, επίσκεψη στο Ikea για ιδέες διακόσμησης. Το πολύ πολύ να γλυτώσεις την επίσκεψη σε πρατήριο δερμάτινων γιατί κάποτε είχες μια γκόμενα που ήξερε να ντύνεται καλά και σου έμαθε και πέντε πράγματα.

Θέλω μια αλλαγή. Θέλω να ζήσω λίγο διαφορετικά. Και θα δεχόμουν συμβουλές από ίσως τους μοναδικούς δύο ανθρώπους που νιώθω πως ξέρουν what the fuck they're doing, αν δεν ήμουν τόσο σίγουρος πως είμαι κοντά στο απρόσμενο τέλος μιας αναζήτησης με ένα μαλάκα πρωταγωνιστή και τόσους πολλούς κομπάρσους. Μία ακόμη γωνία...

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Georg-άκι, είναι μακράν το καλύτερό σου κείμενο - και πίστεψέ με τα έχω διαβάσει όλα... ...από εποχής ακόμα gcn.gr, cyber stories, pipa bond και δε συμμαζεύεται...

Αν έγραφες σε εφημερίδα θα ήσουν η αγαπημένη μου στήλη... Τώρα είσαι το 3ο κατά σειρά κουμπί στα Favourites (μετά το Gmail και τον Reader's Diggest και πριν τον Πιτσιρίκο)

;-)

morpheous είπε...

"Πώς λοιπόν να δουλέψει μια σχέση όταν πρωταρχικός σκοπός είναι να περάσουμε εμείς καλα; Όταν επιλέγουμε και επιλεγόμαστε με βάση ιδιότητες που εικάζουμε πως ο άλλος μπορεί να έχει απλά κοιτώντας τον; Σε πόσους/ες δεν ρίχνουμε δεύτερη ματιά στο δρόμο, στη σχολή, στη δουλειά, στις εξόδους επειδή τους έχουμε ήδη καταδικάσει στο μικρό ταχυδικαστήριο που διεξάγει επί 24ώρου βάσεως δίκες κεκλεισμένων των ψυχικών μας θυρών, και απουσία μαρτύρων και υπεράσπισης;"

distixws exeis dikio, alla dose mou mia enalaktikh?...

Ανώνυμος είπε...

Προβλέπω 74 σχόλια σε ένα κείμενο που τα είπε όλα. Προτείνω το εξής: προσπάθησε να γράψεις ένα κείμενο με το ίδιο θέμα, βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο αυτή τη φορά (και δείξε το και σε εμάς!)

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα παίξω τον δικηγόρο του διαβόλου και θα σου πω πως η σχέση είναι θέμα σωστού timing, να είσαι σε φάση σχέσης δηλαδή όταν εμφανιστεί στην ζωή σου ο σωστός άνθρωπος...Απο κεί και πέρα, οι σχέσεις δεν είναι συμβάσεις απεριορίστου χρόνου... Κάποια στιγμή, sooner or later, τελειώνουν... Και πας παρακάτω, ή μένεις εκεί που είσαι πάλι ανάλογα με την φάση που περνάς... Συνήθως τα πράγματα είναι απλά... Εμείς τα κάνουμε δύσκολα... Για τα υπόλοιπα, http://www.athensvoice.gr/mydays/

wahia είπε...

Υποψιάζομαι το hint στο τέλος ήταν για να μην αρχίσουμε όλοι οι άσχετοι να δίνουμε συμβουλές γιατί τσάμπα θα γράφουμε. Η καλύτερη συμβουλή σε όλους δηλαδή:Σταματήστε να δίνετε συμβουλές!!Καταστρέφετε κόσμο!!Σκατά τα κάνω και μόνη μου!!Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Τί υπεργαμάτο κείμενο!!!!!!!!

Ρε μωρό μου, εμάς βρήκες να ρωτήσεις; Τί θέλεις να σου πω τώρα δηλαδή, και πώς να με πιστέψεις. Σε όσους το λέω γελάνε ή το θεωρούν το λιγότερο εξωγήινο....
Είδα κάποτε ένα αγοράκι που του ΄ριχνα μισό κεφάλι στα 12 μου και στα 16 μεταμορφώθηκε σε έναν πιτσιρικά που μου την έδωσε κατακέφαλα και ήξερα ότι αυτός είναι. Προφανώς κι εκείνος. Περνάμε καλά (νταξ΄μόνο μεταξύ μας γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι εναντίον μας) και that's that. Κι άντε τώρα να εξηγήσω γιατί ακόμα τον θέλω τόσο πολύ και ότι είναι "υγιές" για κάποια να έχει γνωρίσει μόνο έναν άντρα στην ζωή της.

Ξέρεις τί θα συμβούλευα αν κάποιος με έπαιρνε στα σοβαρά for a change; Να μην "προσπαθήσει" τπτ. Είδα την λέξη "προσπαθήσω" στο κείμενό σου πάνω από μία φορά και σκιάχτηκα. Μια σχέση (ειδικά στην αρχή της) δεν είναι "προσπαθώ" contrary to popular belief. Μια σχέση είναι "γουστάρω τρελλά να" και βάλε δίπλα ότι θες.Ακόμη και για εκείνες τις παραχωρησούλες που δεν πολυθέλεις, σίγουρα θα "γουστάρεις τρελλά να" βλέπεις την φάτσα της χαρούμενη όταν τις κάνεις. Αν όμως δεν υπάρχει αυτή η προυπόθεση τότε δεν μιλάμε για σχέση αλλά για άλλη μια κοινωνική υποχρέωση.

Δεν συνεχάω, άμα πάρω φόρα δεν σταματάω...

hug :)

evaki είπε...

Μ'άρεσε πολύ...ελπίζω η "γωνία" να σε φέρει πιο κοντά σε όσα κατάλαβες πως θες. Κι εύχομαι να καταφέρεις να "στρίψεις" χωρίς να "βρεις" πολύ..σήμερα, αύριο...σύντομα.

Φιλιά :-)

Alitovios είπε...

Οι σχέσεις είναι απλές όσο πιο συγκροτημένος και ικανοποιημένος από τον εαυτό σου είσαι. No offense αλλά από τα κείμενα σου δεν φαίνεσαι να είσαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

vanesssa είπε...

Αν είναι να κάνεις σχέση κάνε τη καλά πάντως..Δώσε και πάρε.Γνώρισε τον άλλον κι αν εξακολουθεί να σου αρέσει μείνε και πέρνα καλά για όσο.
Αν είναι να μετρήσω πάντως τις δικές μου σχέσεις θα σου πω ότι δεν έχω κάνει καμία.Παρόλο που έκανα παρέα και είχα στενές επαφές με άντρες για περισσότερο από ένα βράδυ ή μια βδομάδα ή ένα μήνα.Δεν τις θεωρώ σχέσεις όμως γιατί ποτέ δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που έχει μια "υγιής" σχέση.
Και τελικά αυτό το "σωστό timing" είναι μεγάλη υπόθεση.Α)Αν είσαι σε φάση που θες σταθερή αγάπη,τρυφερότητα και γούτσου γούτσου τότε κατά πάσα πιθανότητα είσαι για σχέση.Β)Όταν όμως είσαι σε φάση που θες γούτσου γούτσου αλλά όχι αποκλειστικότητα τότε άστο.
Για να δέσει λοιπόν το γλυκό πρέπει να ζευγαρώνουν άτομα της ίδιας ομάδας.Όταν άτομα της ομάδας Α) σχετίζονται με άτομα τις ομάδας Β) κάπου χαλάει η συνταγή και το γλυκό.
Δεν είναι συμβουλές..Δεν είμαι εξάλλου το κατάλληλο πρόσωπο για συμβουλές σε τέτοια θέματα...Κάπως έτσι όμως τα έχω εγώ στο μυαλό μου.

gademissa είπε...

Παρόμοια ερωτήματα έχω και γω. Τα συζητάω συχνά με φίλους μου άντρες και γυναίκες, ελεύθερους και παντρεμένους και διαπίστωσα πως δεν υπάρχουν απαντήσεις. Κάθε σχέση είναι διαφορετική όπως και οι άνθρωποι.

Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρη. Η ευτυχία στις σχέσεις που βλέπουμε στις ταινίες και στις διαφημίσεις δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο ποσοστό όσο θέλουν να μας πείσουν. Το «The End» στις ταινίες δεν είναι ακριβώς το ευτυχές τέλος αλλά η αρχή μιας πορείας που δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα αντέξει στον χρόνο στην real life…

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι και οι ίδιοι οι φίλοι μας αρκετές φορές διατυμπανίζουν την ευτυχία τους και το καταπληκτικό «κρεβάτι» που κάνουν ενόσω βρίσκονται σε σχέση, και όταν χωρίσουν μαρτυρούν πόσο χάλια περνούσαν και πόσο μίζερο ήταν τελικά το πολύτιμο «κρεβάτι».

Τι να πει κανείς…

Ανώνυμος είπε...

Και γω έτσι είμαι σαν εσένα.
Εννοώ στην ίδια φάση.
Και κουράστηκα.
Και βλέπω και αυτούς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και τους ζηλεύω και μετά σκέφτομαι πως αν το ήθελα πραγματικά θα το είχα κάνει και γω.
Α να πω πως είμαι γυναίκα.Με πολλές λανθασμένες επιλογές, άλλες συνειδητά, άλλες ασυνείδητα, τουτέστιν στις δεύτερες ερωτεύτηκα.
Και έφαγα το κεφάλι μου.
Και ερωτώ:εγώ κέρδισα την εμπειρία και μια ζωή με ένταση και οι άλλοι μια μέτρια, ψιλομίζερη ζωή που όμως υπάρχει σαν ζωή...Ποιος κερδίζει?
Και απαντώ:Κανείς.
Κάποιοι μπορούν να κάνουν αυτό κάποιοι το άλλο.Κάποιοι κερδίζουν και την εμπειρία και τη ζωή κάποιοι δεν έχουν καν τη μίζερη μέτρια ζωή.
Ρίχνουμε τα ζάρια και περιμένουμε.
Είσαι σίγουρος πως αν σου ερχόταν μια μέτρια ζωή με μια μέτρια γυναίκα θα την ήθελες?
Είμαι σίγουρη πως όχι...
Θα περιμένεις μια ζωή την κατάληξη της δικής σου ζαριάς...Και όχι κάποιου άλλου.
Όσο κι αν έχεις κουραστεί...

Μ

Ανώνυμος είπε...

Κάποια στιγμή, προς το τέλος, ίσως σκεφτείς ποια ήταν η καλύτερη σχέση της ζωής σου.
Θα καταλάβεις πως η καλύτερη ήταν η σχέση με τον εαυτό σου.Το θέμα είναι, έδωσες ποτέ ευκαιρία σε αυτή τη σχέση;
Ή μήπως μοίαζει με τον πρόλογο του όμορφου post σου;

Ανώνυμος είπε...

Κάποια στιγμή, προς το τέλος, ίσως σκεφτείς ποια ήταν η καλύτερη σχέση της ζωής σου.
Θα καταλάβεις πως η καλύτερη ήταν η σχέση με τον εαυτό σου.Το θέμα είναι, έδωσες ποτέ ευκαιρία σε αυτή τη σχέση;
Ή μήπως μοίαζει με τον πρόλογο του όμορφου post σου;

Ανώνυμος είπε...

Πολύ συγκινητικό!

Αν το διάβασε αυτή για την οποία προορίζεται, σίγουρα θα σου κάτσει με πάθος!
Πάντα πιάνει λίγη συγκίνηση κ ευαισθησία.

Μετά, αφού εξαερώσεις, μην ξεχάσεις να γράψεις πάλι κάνα-δύο ποστ "εγώ είμαι ελεύθερο πουλί, δε με είχες ποτέ κοριτσάκι" κ άλλα ωραία.

Έτσι έχεις πάντα τα μπράβο των γοργονών πριν κ των μαγκών μετά.

Keep up the good fuck!

Your Man είπε...

Ενδιαφέρον τυπάκι ο τελευταίος Ανώνυμος. Ή μήπως είναι ανώνυμη;

Είχε άραγε ανάλογη εμπερία με κάποιον άλλον, είχε αυτη ακριβώς την εμπειρία με εμένα, ή μήπως αντιδρά έτσι γιατί το Σαββατοκύριακο χυλοπιτόθηκε και θέλει να ξεσπάσει;

Κουίζ για δυνατούς λύτες.

Ανώνυμος είπε...

Αν και το αρχικό κείμενο είναι πολύ ωραίο εγώ έχω κολλήσει στο σχόλιο της xpsilikatzoy, και συγκεκριμένα στο :

"Ξέρεις τί θα συμβούλευα αν κάποιος με έπαιρνε στα σοβαρά for a change; Να μην "προσπαθήσει" τπτ. Είδα την λέξη "προσπαθήσω" στο κείμενό σου πάνω από μία φορά και σκιάχτηκα. Μια σχέση (ειδικά στην αρχή της) δεν είναι "προσπαθώ" contrary to popular belief. Μια σχέση είναι "γουστάρω τρελλά να" και βάλε δίπλα ότι θες.Ακόμη και για εκείνες τις παραχωρησούλες που δεν πολυθέλεις, σίγουρα θα "γουστάρεις τρελλά να" βλέπεις την φάτσα της χαρούμενη όταν τις κάνεις. Αν όμως δεν υπάρχει αυτή η προυπόθεση τότε δεν μιλάμε για σχέση αλλά για άλλη μια κοινωνική υποχρέωση."

Διαβάζω, ξανα-διαβάζω και ξανα-ματα-διαβάζω και εξακολουθώ να μένω άφωνος. Είμαι σε ακριβώς μια τέτοια σχέση και δεν έχω υπάρξει πιο ευτυχισμένος. Και μόλις τώρα τεκμηρίωσα με λόγια το γιατί, αν και πάντα το ήξερα μέσα μου. Ευχαριστώ...

Ανώνυμος είπε...

Μ' άρεσε η ιδέα του δικαστηρίου (αν και το χόντρυνες με τα περί ψυχής). Όλοι τον έχουμε τον δικαστή μέσα μας. Και κρίνει με τα στερεότυπα που μας βολεύουν καλύτερα τον καθένα. Αν είσαι χοντρός/ή κοιτάς τα μάτια, αν είσαι άσχημος/η κοιτάς την ψυχή, αν είσαι Θεός/ά κοιτάς τα πάντα,και πάει λέγοντας. Αλλά ξέρεις κάτι ρε George (παίρνω την άνεση διότι δηλώνεις και my man), δεν είμαστε όλοι γιόγκι να εκτιμάμε μόνο το Μεγάλο, το Ωραίο, το Αληθινό.
Και δεδομένου ότι εγώ π.χ. προσέχω να φοράω ένα ωραίο φόρεμα και να μη γίνω σαν φάλαινα (and it would be sooooo easy), θέλω κάποιον στα μέτρα μου, διότι αισθητικά αυτός με τραβάει. Δεν κάνεις σχέση με κάποιον γιατί κάνει κλικ στην ψυχή σου και μόνο (εκτός αν εδώ πραγματεύεσαι πλατωνικές σχέσεις και το 'χω πάρει όλο λάθος). Σόρι για το σεντόνι, αλλά βαρέθηκα το επαναλαμβανόμενο ντεσέν "σημασία έχει το μέσα". Εχμ... όχι.

chip & dale είπε...

H Peggy Sue είπε,

"δεν είμαστε όλοι γιόγκι να εκτιμάμε μόνο το Μεγάλο, το Ωραίο, το Αληθινό...βαρέθηκα το επαναλαμβανόμενο ντεσέν "σημασία έχει το μέσα"

Συμφωνώ όπως το θέτεις, αλλά δεν νομίζω πως εννοούν αυτό όσοι μιλάνε για την 'εκ των έσω' έλξη. Αυτό που εννοούν πιστεύω είναι πως γουστάρεις κάποιον τόσο πολύ σαν άτομο που καταλήγεις να τον βλέπεις σεξουαλικά ποθητό, ακόμα και αν δεν θα του έριχνες δεύτερη ματιά αρχικά.

Άλλα αυτό θέλει επένδυση χρόνου και ένα μικρό αλλά καίριο σουιτς στον εγκέφαλό μας. Η, κατά τα άλλα, συναρπάστικη εποχή μας όμως τον χρόνο, κάτα τη γνώμη μου, τον έχει προσβάλλει. Ό,τι δεν γίνεται γρήγορα, δεν αξίζει τον κόπο. Αν η σύνδεση σου στο ίντερνετ δεν είναι γρήγορη, δεν αξίζει να σερφάρεις, αν κάτι δεν μαγειρεύεται γρήγορα, δεν αξίζει να ασχοληθείς, αν ένας γκόμενος/α δεν σου αρέσει με την πρώτη ματιά, δεν άξιζει να τον/την γνωρίσεις. Είναι όμως έτσι?

Και εδώ θα συμφωνήσω με την χ-ψιλικατζού. Πιστεύω στο let it be...Γιατί να προσπαθήσεις να καταλάβεις αν κάποιος σε ελκύει ερωτικά από την πρώτη στιγμή?

Γιατί να μην δεις πρώτα αν τον γουστάρεις για οποιονδήποτε λόγο, όπως θα έκανες με τις υπόλοιπες γνωριμίες σου?

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε ήμουν κάπως αλλιώς. Είμουν θρασής αντί για θαραλλέος. Κάποτε ήμουν κάποιος άλλος.
Βλέπεις τα κοινωνικά σπόρ αλλωτρειώνουν τον εαυτό μας γιατι στην προσπάθεια να δείξουμε ενα άλλο πρόσωπο , πιό ταιριαστό στην εκάστοτε περίσταση φοράμε ένα προσωπείο , μια μάσκα αν θές , και λίγο καιρό μετά , λιγες μάσκες παρακάτω , ξεχνάμε τι ήταν αυτό που τελικά πασχίσαμε να κρύψουμε... Χάνουμε την προσώπικοτητα μας εν'μέρει , ξεχνάμε πιοί είμαστε και τι έχουμε ανάγκη.
Βλέπεις οι άνθρωποι έχουμε ενα μαγικό τρόπο να ξέρουμε πάντα τι θέλουμε αλλα σχεδόν ποτέ τι έχουμε ανάγκη.
Σε αυτό το βωμό του "θέλω" είναι που θυσιαζόμαστε καθημερινά και αφείνουμε άλλο ενα κομματάκι μας να πάει άκλαυτο. Αυτή η θυσία είναι αναγκαία σε ένα πρακτικό επίπεδο όπως δουλειά και γενικά "υποχρεώσεις" αλλα όταν γίνετε σε τομείς καθαρά προσώπικους η αισθηματικούς αν θές , είτε μιλάμε για φιλία είτε για "έρωτα" , χάνετε η μπάλα γιατι δέν χωράνε συμβιβασμοί κανενός είδους , και δέν μιλάω για το κατέβασμα στο καπάκι της τουαλέτας!

Μιά μέρα οι περισσότεροι σπάμε απο τις κοινωνικές δήθεν υποχρεώσεις και ρίχνουμε δυο μούτζες , μία στο μαλάκα που παριστάναμε και μία στο παλιό γνώριμο μαλάκα που επέτρεψε στήν φαρσοκωμοδεία αυτή να λάβει μέρος... Ελέυθεροι πλέον απο τα δεσμά αυτα μπορούμε να ερωτευτούμε , γιατι ξέρουμε τι έχουμε ανάγκη και μπορούν να μας ερωτευτούν γιατι ξέρουν τι πέρνουν!

Με λίγα λόγια "be yourself" κατα το cliche' και "you can't go wrong" γιατι "life is simple" και "life is short" και "life is worth living" και μου έρχετε τάση για αιμετό...

Και επειδή όλη αυτή η καλοσύνη δεν μου πάει και νιώθω ήδη τη σάρκα μου να πάλετε απο το κρέας μου που κάνει κωλοτούμπες , ας επιδειχθώ σε μία τελευταία νοητική πορδή σε ήχους πιό Cannibal Corpse. Οί σχέσεις είναι σαν το χέσιμο! ΝΑΙ το είπα και το εννοώ! Σαν το χέσιμο! Σούρχοντε εκεί που δέν τις περιμένεις , όσο και να προσπαθείς ποτέ δεν ξέρεις πότε αυτό θα είναι και άν το έχεις προγραμματίσει στο schedhule σου γιατι έχεις και δουλειές , να ξέρεις δεν θα το χαρείς και θα είναι πρόστυχο και βιαστικό απο μέρους σου! Όσο και να προσπαθήσεις ποτέ δεν θα έχεις ιδέα πόσο θα χρειαστεί να σκουπιστείς όταν τελειώσεις και άν είσαι ζοριλής μπορεί και να ματώσεις. Οσο δυσκοίλιος κιαν είσαι κάποια στιγμη θα έρθει και θα είναι υπέροχο...

Ελπίζω τουλάχιστον να έθιξα κάποιον με τις χυδεολογίες μου η έστω με την ορθογραφία μου γιατι παιδιά το υλικό ειναι πολύ φθηνό για οποιαδήποτε άλλη χρήση...

Ανώνυμος είπε...

Εγραψες κυριολεκτικά και μεταφορικά George.

Οσο για τα γκομενικο-αισθηματικά- αγάπησα- και-πόνεσα-69 μάλλον οι δρόμοι οδηγούν στο: μη τα σκαλίζεις βρωμάνε :P

Ανώνυμος είπε...

Εγραψες κυριολεκτικά και μεταφορικά George.

Οσο για τα γκομενικο-αισθηματικά- αγάπησα- και-πόνεσα-69 μάλλον οι δρόμοι οδηγούν στο: μη τα σκαλίζεις βρωμάνε :P

Ανώνυμος είπε...

Εεεεεεεεεεεε, τι έγινε; Το κλείσαμε το μαγαζάκι;

Ανώνυμος είπε...

απο τα ωραια ποστ ;)

βεβαια το κομεντ της Ψιλικατζου μαλλον τα λεει όλα

αλλα θελω να προσθεσω
Εαν δεν νιώθεις μην μπεις καν σε σχεση, εαν δεν σκας , εαν δεν σκυλιαζεις απο την ζηλεια σου μηπως γκομενιαζει με τον τυπο /την τυπισα που κουβεντίαζει, εαν δεν ανησυχεις μηπως παθει κάτι και τον /την χασεις εαν δεν πιστευεις οτι θες αυτον και κανεναν αλλον.Δεν αξίζει ο κόπος.

Αλλιως γιατι να αφησεις να σε περασουν τον χαλκά, καλύτερα μονη μου , πολύ καλύτερα μόνη μου, παρά ο αβασταχτος χαλκάς.

Γιατι στην τελική το συναίσθημα πρεπει να προηγείται απο την λογική.
Το να επιλέγουμε με βαση το ποιος/α ακολουθάει τα λογικά μας κριτήρια ειναι η μεγαλύτερη μαλακια που μπορεις να κάνεις. (I've been there my friend)

απλα follow your heart ,μην προσπαθεις να κανεις αναλυση, απλά ακουσε την

το ποιος θα την κανει να σκιρτησει δεν το ξερει κανενας, ουτε οι φιλοι σου,ουτε ο ψυχολογόγος σου , αλλα κυριως ουτε εσυ.

Zurl είπε...

Ωραία τα λες αλλά γαμώ το μουνί της μάνας σου που διαχωρίζεις τους ανθρώπους επειδή μπορεί να μην έχουν πέραση.