Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι

... αποτελούμενο από πιωμένους θείους και θείες στο τραπέζι της γιαγιάς, η οποία γιορτάζει σήμερα.

(μετάφραση από το αυθεντικό κείμενο που είναι στα ποντιακά)

- Και τώρα θα πιούμε στην υγειά του Γιωργάκη.
- Ναι, ναι, ναι, στου Γιωργάκη.
- Γιωργάκη, να είσαι πάντα καλά, να περνάς καλά, να σε βρει το 2006.
- Να σε χαίρονται οι κοντινοί σου άνθρωποι, η γιαγιά σου (εβίβα κυρα Βασιλική), ο παππούς σου, η μαμά σου κι ο μπαμπάς σου.
- Αλλά περισσότερο η μαμά σου, γιατί μάνα είναι μόνο μία.
- Γιατί ο μπαμπάς του δηλαδή είναι παραπάνω;
- Ε ποτέ δεν ξέρεις, άμα θέλει η γυναίκα να κάνει λαδιά, μπορεί να την κάνει.
- Πώς δηλαδή;
- Ε, άμα θέλει μια γυναίκα μπορεί να έχει και 2 και 3 άνδρες (θείος καμμένος από τη γυναίκα του)
- Να πάει άμα θέλει ο πατέρας του να κάνει τεστ ντι-εν-έι (τα greeklish τα ξέρατε, τα pontiakalish όμως;)
- Όπως και νά'χει, στην υγειά σου παληκάρι μου.
- Πώς δηλαδή στην υγειά του, τώρα το παιδί δεν ξέρει ποιός είναι πατέρας του (ναι, εσάς περίμενα)
- Και τι δηλαδή, είχε η μητέρα του άλλους άνδρες;
- Κι αν είχε δηλαδή θα μας το έλεγε;
- Κι εμείς τι είμαστε για να μην το καταλάβουμε. Στούρνοι είμαστε εμείς; Όχι δηλαδή άμα είναι να...
- Άντε στην υγειά σου Γιωργάκη.
- Νέψα, μη με κόβεις στη μέση (το νέψα, θηλυκό του νέπε, είναι κάτι μεταξύ του εσύ και του ευγενικού ρε στην κλητική πτώση)
- Και πού να σε κόψω; Στην άκρη;
- Αφού το ξέρεις, με πονάει η μέση μου. Όταν θα πάμε σπίτι, να με τρίψεις.
- Ναι, πασά μου.